|
Wat
maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Over Franquin praten, kan ik alleen maar in superlatieven.
Hem een virtuoos tekenaar noemen, is natuurlijk een open deur
intrappen, maar het is nu eenmaal zo. Hij was iemand die in
de loop der jaren zijn stijl steeds opnieuw wist uit te diepen
en te vernieuwen. Daarnaast was hij een buitengewoon scherp
waarnemer die op een zeer eigen manier heel herkenbare personages
wist neer te zetten, behept met alle menselijke deugden en
vooral ondeugden. Dat getuig niet alleen van een enorm talent
en vakmanschap, maar ook van een grote portie mensenkennis. |
Hoe
maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums?
Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten
met hem gehad?
Het
eerste wat ik van hem las, was op de lagere school. Er werd
een soort reclamefolder uitgedeeld, met een strip van Robbedoes
en Kwabbernoot die de Pied Bœuf-fabriek
bezochten en een reportage maakten over bier brouwen. Strips
op school waren toen nog des duivels, maar als het educatief
was, dan mocht het wel. Deze korte strip, die ik helaas nooit
meer heb terug gezien, maakte toen een enorme indruk op mij.
Later heb ik Franquin een paar maal vluchtig ontmoet. De eerste
keer was in 1977 op een tentoonstelling rond de verschillende
Robbedoes-tekenaars. Jijé
was daar ook en hij tekende in een paar lijnen mijn portret.
Ik had toen nog een baard en Franquin zette een Guustje op
mijn schouder, die afkwam met een scheerapparaat. Trots hing
ik dit in mijn atelier. Helaas was de tekening gemaakt met
viltstift, zodat er na een tijdje nog weinig van overbleef.
Daarna zag ik Franquin wel eens op een vergadering in het
BCB. Een zeer beminnelijk man die de hele
tijd blaadjes papier zat vol te krabbelen. Die stak hij daarna
wel zorgvuldig op zak. Mijn schroom was te groot om met de
man een echt gesprek te beginnen. Achteraf gezien heb ik daar
wel wat spijt van. |
Wat
is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage
en waarom?
Mijn
voorkeur gaat in de eerste plaats uit naar de Guust Flater-albums.
Vooral de middenste periode. Dat was slapstick van hetzelfde
niveau als dat van mijn geliefde komieken uit de stomme film.
Maar Zwartkijken vind ik ook heel boeiend. Eigenlijk
vind ik alles van de man geweldig. Zelfs het blad waarop hij
zijn pen uitprobeerde had nog iets. (Zou ik een fan zijn?)
Een favoriet personage heb ik niet. Of het nu om De Mesmaeker
gaat, om de lachmeeuw of om de Marsupilami, ze zijn allemaal
even virtuoos neergezet.
 |
Heeft
Franquin ook uw werk beïnvloed?
Enkel in het prille begin. In mijn eerste probeersels
zie je duidelijk dat ik gaan kijken was naar Ton en Tinneke.
Daarna werd de invloed van Hergé en
Vandersteen groter. Maar een nieuw album
van Franquin gaf me altijd weer zin om zelf te gaan tekenen. |
Welke
impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt
u?
Er is een hele Franquin-school geweest. Voor mensen
van mijn generatie en ouder was hij zeer inspirerend. Maar
niemand bereikte uiteraard zijn niveau. Bovendien was de
meester zijn volgelingen stilistisch altijd een stapje voor.
Ik betwijfel of zijn directe invloed op de jonge generatie
nog zo groot is. Maar hij wordt wel algemeen gewaardeerd.
Toen ik vorig jaar zijn tentoonstelling in Parijs bezocht,
liep er een video met commentaar van Yvan Delporte.
En wat hij daar zei, was waar: iedere tekenaar, ook Hergé,
heeft een groep pro's en contra's. Behalve Franquin, die
vindt iedereen goed.
Mocht de man in Amerika geleefd hebben, dan was hij nu wereldberoemd
geweest.
|
|
|
|
