|
Wat
maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
In de eerste plaats zijn vakmanschap, daar zal ieder
het over eens zijn (volgens mij heeft die man nog nooit een
lelijke tekening gemaakt!). Ten tweede de constante evolutie
in zijn werk: hij is niet aan een maniertje of stijlidioom
blijven hangen. Misschien hoor ik tot een minderheid, maar
ik prefereer in elk geval de latere Franquin boven zijn vroege
'atoomstijl'. Naast de grafische kant vind ik ook zijn inhoudelijke
ontwikkeling interessant. Grofweg gezegd is Robbedoes
voor kinderen, Guust voor pubers en Zwartkijken
voor volwassenen en elk van die fasen is op zijn eigen wijze
interessant. Ook was hij een van de eerste auteurs die zijn
depressies op papier vormgaf. Veel persoonlijker kun je niet
worden. Wie hem ontmoet heeft, omschrijft hem als een aimabel
mens, maar als je zijn werk goed kent, wéét
je dat eigenlijk allang. |
 Hoe
maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums?
Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten
met hem gehad?
Ik heb Franquin nooit ontmoet. Waarschijnlijk las ik Robbedoes
en Guust vanaf mijn achtste. Hij is zo'n auteur die je
in een verzonnen wereld kan laten stappen omdat alles klopt,
een bepaalde 'flow' heeft. Later ontdek je bij het bezoeken
van Belgische steden dat juist veel details
scherp waargenomen zijn, niet verzonnen (wat tot herwaardering
aanleiding geeft). |
Wat
is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage
en waarom?
Dat hangt van het moment af, maar Guust is in elk
geval veel leuker dan Robbedoes en Kwabbernoot. Ik
kan het ook niet opzoeken, want ik vrees dat ik de meeste
albums als kind al heb stukgelezen! |
Heeft
Franquin ook uw werk beïnvloed?
Tussen mijn achtste tot mijn twaalfde was hij samen met Jacovitti
een bepalende invloed. Daarna ontdekte ik auteurs zoals Tardi
en Bilal, die haaks op de stijl van Franquin
staan. |
Welke
impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt
u?
Dat is lastig te zeggen. Als stripmaker heb ik
daar natuurlijk een andere kijk op dan de gemiddelde striplezer,
omdat ik voortdurend op zoek ben naar nieuwe ontwikkelingen,
terwijl oude invloeden, zoals die van Franquin, gewoon op
mijn 'harde schijf' staan. Ik heb de indruk dat in Nederland
de Franco-Belgische school (en daarmee Franquin) aan invloed
heeft ingeboet ten faveure van Amerikaanse voorbeelden,
maar zo gaan die dingen nou eenmaal. In archeologische termen
zou je van een
rijke sedimentlaag kunnen spreken.
|
|
|
|
