|
Wat
maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
André Franquin was een virtuoos tekenaar. Hij kon als
geen ander het karakter van iets of iemand vastleggen. Hij
was enorm veelzijdig en kon dingen vertellen. |
Hoe
maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums?
Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten
met hem gehad?
André Franquins werk heb ik pas rond m'n veertien à
vijftien jaar weten ontdekken. Ik had toen een abonnement
op Robbedoes. Met terugwerkende kracht heb ik toen
alles van hem gelezen. Toen ik een twintigtal jaar geleden
zelf bij Dupuis begon, heb ik Franquin een
paar keer ontmoet op feestjes. Ik had altijd medelijden met
hem omdat hij aan de saaie tafels werd gezet. Tussen de directeurs
en de marketingmensen. Ik had de indruk dat hij liever aan
wat lolligere tekenaarstafels had gezeten. Later, voor een
Tom Carbon Spirou-special, heeft hij nog enkele Tom
Carbonnekes voor mij getekend. Een superaardige en verlegen
man was het, die veel te vroeg gestorven is. |
 Wat
is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage
en waarom?
QRN in Bretzelburg vind ik persoonlijk een van de
beste albums. Ik denk dat het een ideale, evenwichtige combinatie
is van gevoel, tekeningen, verhaal, spanning, humor en een
sublieme vertelstijl. Maar bijna alles wat hij heeft gemaakt
staat in mijn geheugen gegrift. Dingen zoals de kleine Marsupulamiekes
of Guust met een pak frieten in een botstautooke of de Flaterfoon
of de doos met duizend chemische experimenten,... Ik kan zo
lang doorgaan. |
Heeft
Franquin ook uw werk beïnvloed?
Zonder twijfel. Als je naar de tekeningen van Franquin kijkt,
leer je echt rondom je kijken. Nooit daarvóór
heb ik bijvoorbeeld daken van huizen zo mooi gevonden. |
Welke
impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt
u?
Geen idee. In elk geval veel.
Wat ik wel nog wil zeggen over Franquin is dat ik het schandalig
vind hoe er na zijn dood met z'n creaties is omgesprongen.
Zonder enig esthetisch inzicht heeft men zijn tekeningen
uit de pagina's geknipt en op allerhande prullaria gekwakt,
alleen maar puur om de centen. Dat is volgens mij erg triestig.
Het werk van Franquin verdient veel meer respect.
|
|
|
|
