Lectrr
(Steven Degryse)

[gecontacteerd door Peter D'Herdt]
Albums van Lectrr (1979, België):
Hara Kiwi (2 albums, Silvester).

Website: www.lectrr.be
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Hoe oud die albums ondertussen ook mogen zijn: ze kunnen nog steeds jong en oud bekoren en ze blijven herkenbaar en vooral erg grappig. Die humor is zo universeel.
Ik denk niet dat het snel zal dateren. Dat heb ik met m’n eigen werk dan weer wel: de constante angst dat een grap binnen vijf jaar niet meer gaat werken. En ik merk dat dat effectief ook zo is.
Dan probeer je wel universelere humor te gebruiken, maar je merkt snel hoe moeilijk dat wel is en hoe makkelijk Franquin het doet lijken.
Franquin begrijpt de kunst om te plezieren, te vertellen én sterke personages neer te poten. Hij is bovendien veel te jong gestorven, wat de mythe aanzwengelt. Persoonlijk vind ik 'm veel belangrijker dan bijvoorbeeld Hergé. Maar dat is weer een heel ander verhaal.
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Ik weet nog dat ik als kind naar de bibliotheek ging om strips uit te lenen. Andere dingen las ik ook wel, maar voor strips had ik echt een zwak. Soms ging ik tweemaal per week want ik verslond die dingen echt. Om de een of andere bizarre reden stond Franquin's Guust Flater tussen de volwassenenstrips. Eens ik alle Jommekes en Suske en Wiskes er gelezen had, ging ik op zoek naar méér en ontdekte ik dat er elders in de bieb strips voor volwassenen stonden. Toen ik Guust Flater las, had ik dan ook het gevoel dat een verboden wereld voor me open ging. Bleek dat het de wereld van de humor was...
Helaas ben ik veel te jong om Franquin persoonlijk te hebben ontmoet. Ik zou begot ook niet weten wat ik tegen hem zou moeten zeggen. Bovendien ken ik net genoeg Frans om een croissant te bestellen dus veel zinnigs zou er niet uitgekomen zijn. (lacht)
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Ik zou moeilijk kunnen doen en een obscuur personage eruit pikken, maar eigenlijk is het gewoon Guust Flater. Zowat iedereen die ik ken, valt terug te brengen op één van de personages uit het kantoor waar Guust werkt, en dat maakt de hele reeks zo sterk.
Guust zet de wereld op zijn kop, en daar hou ik wel van. Iedereen zou een beetje meer Guust moeten zijn.
De Marsupilami vind ik ook erg leuk, maar dat wordt dan een eervolle tweede plaats.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
Ja natuurlijk! Hij bedacht grappen, dus op een bepaald moment herontdek je dan zijn werk. Ook al is zijn humor helemaal anders dan die van mij, het blijft ergens wel in je achterhoofd zitten hoe hij de dingen aanpakt. En soms, heel stiekem, voel je wel de neiging om daarnaar terug te grijpen.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Je vindt maar weinig auteurs die geen bewondering hebben voor Franquin, dus we zijn met z’n allen wel beïnvloed door zijn werk. Net omdat hij zo groots was in wat hij deed, opereren we nog steeds in zijn schaduw. Al klinkt dat wat overdreven natuurlijk. Laten we vooral zeggen dat hij deze expo meer dan verdient!