Kim
Duchateau
[gecontacteerd door Marc Bastijns]
Albums van Kim Duchateau (1968, België):
BWurp! (Oogachtend) • Esther Verkest (4 albums, Oogachtend) • Herman, de Lichtrode Ridder (coauteur Tom Bouden, Oog & Blik) • Unne & Andere Vingerkrampen (Uitgeverij Unne) • Uitzonderlijk Zwaar Vervoer (Oogachtend) • De Vlucht van de Kloothommel (Oogachtend).

Website: www.kimkrampen.be
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
 Zijn tekenstijl en zijn fantasie. Franquin is zo één van die weinige auteurs waarbij je het gevoel hebt dat hij werkelijk ALLES kan tekenen, en dan nog verdomd goed ook. Of het nu een hyperactieve kat is of een auto, iemand die zich gek bibbert van de koffie of een standbeeld.... Alles lééft werkelijk bij Franquin, het spat bijna van de pagina af.
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
 Ik kreeg van mijn ouders als kind de dikke verzamelalbums van Robbedoes, dus ik ken Franquin al van toen ik zò was (ik hou mijn hand nu iets boven de vloer). De eerste gag van Guust die ik ooit zag was Guust en Joost-Smith-van-de-overkant die 's nachts een reuzeschoen door het park sleepten. Dat maakte wel indruk.
Ik heb als twaalfjarige ooit aan een tekenwedstrijd meegedaan waar Franquin in de jury zat. Het was een reproductie van een Guust-pagina waar al de decors en nevenpersonages waren gewist en alleen Guust overbleef. Aan de hand van zijn houdingen moest je een nieuwe gag verzinnen en de rest er bij tekenen. Ik won een latexguust en op de achterkant van mijn tekening had Franquin "Bon dessiné" geschreven. Erg is dat ik bijna alles uit mijn jeugd bewaard heb, maar die pagina vind ik nergens meer terug.
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
 Alles van Guust sowieso! QRN op Bretzelburg van Robbedoes ook, voor mij het hoogtepunt van zijn tekenstijl. Ik was ook altijd heel erg fan van Zwartkijken... Hij kon als de beste nachtmerrieachtige situaties tekenen. Hij deed dat dikwijls, dus ik heb de indruk dat hij dat graag tekende. En dus ook Franquins monsters. Of het monsterlijke dat geregeld in zijn werk voorkomt — reuzenvliegen, gebochelde cactussen, op hol geslagen kettingzagen, robotten, reuzenoren in muren... Zelfs als een grap wat flauw of belegen is, stoort dat niet omdat het zo goed getekend is — en moet ik dan weer lachen om de tekening zelf. Ik kan me niet herinneren dat ik dat bij een andere tekenaar ook zo heb. Maar de beste grap, naast de oude papegaai en latex-Guust-grappen, vind ik nog altijd die waar Guust de intercom van het kantoor moet gaan uitproberen. Hij mag "om
het even wat" roepen van Kwabbernoot. En dus schreeuwt Guust aan de ingang: "PAS OP, DAAR ZIJN DE KLABAKKEN!" terwijl er om de hoek toevallig net een heel politiecorps staat. In de laatste tekening zie je de politie heel de redactie overhoop halen op zoek naar verboden materiaal of samenzweringen tegen de staat. In mijn vriendenkring lachen we daar nog regelmatig mee: "Pas op, daar zijn de klabakken!" (je wil niet weten in welk milieu ik zit). Al blijven al die mislukte contracten/Demesmaeker-grappen ook hilarisch.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
 Jazeker wel. Ik voel zijn invloed vooral nog een beetje als ik een tekening maak waar veel actie in moet zitten. Bij Franquin vliegt, knettert en beweegt alles... En ik betrap me er ook op dat als ik een leeuw of een olifant moet tekenen, ik eerder bij Franquin ga kijken hoe hij dat deed dan in 'levensechte' documentatie.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
In de jaren tachtig zag je veel tekenaars Franquin imiteren. Dat is wat voorbij gelukkig, want het kan toch nooit beter dan Franquin zelf. En ik heb nog nooit één collegatekenaar horen zeggen dat hij Franquin slecht vond, dat wil ook al wat zeggen. Zijn invloed is nog steeds zeer groot en geheel terecht trouwens.