Kara
[gecontacteerd door Wouter Porteman]
Albums van Kara (1972, Frankrijk):
Gabrielle (collectie Millennium, Blitz/Talent) • De Spiegel van Alice (collectie Millennium, Blitz/Talent).

Website: www.karafactory.com
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Een groot deel van het talent van deze auteur zit volgens mij in zijn moderne lijnvoering, stijl en boodschappen. Die boodschappen zijn op de een of andere manier nog altijd actueel voor sommigen. Franquin maakt deel uit van een generatie auteurs die ons alert maakten, via hun bijtende humor, voor bepaalde uitwassen van onze maatschappij. Helaas, ook vandaag nog, wordt humor paradoxaal genoeg niet serieus genomen. Ik ben geen groot kenner van zijn oeuvre, gewoon een zondagslezer die zijn kindertijd gepamperd zag door een stroomvloed grappen van een groot kieken die het verstand had om de wereld te zien zoals hij vaker zou moeten zijn: in vrede. Deze valse naïviteit die de cynici en de dikkenekken deed glimlachen, verbergt nochtans tal van boodschappen die door hun eenvoud en hun toegankelijkheid, proberen de levensproblemen aan te pakken die wij zelf buitensporig ingewikkeld gemaakt hebben.
Ik herinner me de korte Guust Flater-gag waarin hij op het matje geroepen werd door zijn chef Pruimpit! Deze verweet Guust dat hij zijn kat, die op zijn knieën sliep, niet wilde storen. En hij wees hem erop dat indien de hele wereld hetzelfde zou doen, het werk nooit af zou geraken! Het antwoord van Guust hierop is onnavolgbaar en klonk ongeveer als volgt: "Als alle generaals ter wereld, wat ook de kleur van hun vlag moge zijn, een kat op hun knieën hadden, awel, dan zouden we ons een stuk geruster voelen". Een antwoord dat zo simpel is, is een kaakslag voor de cynici die zouden zeggen dat evidente zaken hun zin en kracht verliezen door ze te accentueren. Jammer voor hen.
Met Zwartkijken besliste Franquin naar de hoogste versnelling over te schakelen en tegen zere schenen te schoppen en ons zijn sombere humorkant te laten zien. Een laatste soortement schop onder de kont voor een ingeslapen maatschappij. Franquin geëngageerd? Waarom niet? Uiteindelijk verbergt zich achter elke clown vaak een humanist die de aandacht steelt via uw lach. Diezelfde lach die iedereen uniek maakt en die de massa samenbrengt.
Weggestopt in de buitengewone avonturen van Robbedoes, lanceerde Franquin ook talrijke boodschappen, waarschuwingen die niet botweg moraliserend overkomen. Ik weet niet of de jeugd van tegenwoordig nog altijd Franquin leest, maar ik denk dat de opvallende moderniteit van zijn œuvre, zijn vrijgevigheid om ons op een ludieke en intelligente manier te onderhouden nog altijd actueel is. Tot ons groot plezier...
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Helaas, de jonge dertiger die ik ben, heeft Franquin nooit ontmoet. Ik weet dat hij deel uitmaakte van een bejubelde generatie zowel door de lezers... als door sommige van zijn collega's. Hij werd algemeen bejubeld, zowel door de lezers, de professionelen als de critici, want hij creëerde een persoonlijk universum en een commercieel succes. Het artistieke El Dorado voor sommigen, een utopie voor anderen.
Mijn eerste contacten met Franquin gebeurden natuurlijk op een schaamteloos klassieke weg via mijn eerste Robbedoezen en andere Guust Flaters. De mix van humor, visuele vondsten en vooral die steeds terugkerende vraag die me onophoudelijk kwelde: Hoe slaagt Guust Flater er toch in om zich niet te laten ontslaan?
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Mijn lievelingsgag heb ik hierboven beschreven.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
Als ik zou beïnvloed zijn geweest, zou ik niet kunnen zeggen in welke mate want ik moet al teruggaan naar mijn kindertijd. Ik verontschuldig mij tegenover de puristen, maar ik hield van de herneming van de avonturen van Robbedoes door Tome en Janry. Ik verkoos hen duidelijk boven de stijl van Franquin die me verouderd leek.
Met ouder worden en de komst van een volwassen kijk op de dingen, begrijp ik enkele gags beter, zie ik enkele dubbele bodems en hoewel ik zelf een simpele tekenaar ben, ontdek ik het pure talent en de grafiek van deze artiest die zeer goed wist hoe je in enkele pennentrekken of penseelstreken personages tot leven kan brengen.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Zijn bijdrage is enorm in verschillende domeinen of die nu verhaaltechnisch of grafisch zijn. Zijn plaatindeling, zijn keuze van scèneopbouw maken van hem uiteindelijk een tijdloze auteur die nog lang een rolmodel in de stripwereld zal zijn voor komende generaties. Want de toekomst wordt vaak gebouwd bovenop en dankzij het verleden.

[vertaald door Wouter Porteman / eindredactie door Peter D'Herdt]