Hans
van Oudenaarden

[gecontacteerd door Wouter Porteman]
Albums van Hans van Oudenaarden (1959, Nederland):
Bob Evers (scenario van Frank Jonker, 2 albums, Arboris (deel 1)/Uitgeverij Boumaar (deel 2)) De Kleine Dood (als El Gringo, collectie Zwarte Reeks, Sombrero).

Website: www.xs4all.nl/~vano/vano.htm www.bobevers.nl
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Wat mij betreft staat Franquin in de top 5 van allerbeste tekenaars en vertellers ooit. Fantastisch hoe hij in staat was met beeld de grap te vertellen. De grap zit niet in de clou, maar vanaf plaatje 1 is het al grappig: door hoe hij zijn figuren laat acteren, door de opbouw, door alles egenlijk.
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Pas toen ik een jaar of twaalf was, leerde ik het werk van Franquin kennen. Dat was in een kiosk in de metro van Rotterdam. Daar lagen zijn boeken. Ik was als kind vooral in de weer met Amerikaanse comics en werd in het werk van Franquin getroffen door de helderheid, de overzichtelijkheid. Ik had niet genoeg geld bij me en kon dus niks kopen. Ik heb toen zo lang mogelijk in de kiosk gestaan om te kunnen genieten. Twee metro's gemist en een boze moeder. Later ben ik het natuurlijk zo snel mogelijk gaan kopen.
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Mijn favoriete figuur is de vroege Robbedoes. De eerste Robbedoezen zijn ook mijn favoriete albums. Het Masker der Stilte en Pas op Kwabbernoot! staan hoog op de lijst. Een mooie gag vind ik de scène waarin de Marsupilani geconfronteerd wordt met katten en zich verschrikkelijk gaat uitsloven om hen te charmeren. De onverschilligheid en leeghoofdigheid waarmee deze katten op hem reageren, vind ik zo goed geraakt.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
Ja, vooral door zijn strakke manier van vertellen.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Sla willekeurig welke Nederlandse of Belgische strip open en u ziet het.