|
Wat
maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
De grote precisie in zijn tekeningen samen met een
nooit geziene levendigheid. Zijn doeltreffende manier om een
verhaal te vertellen. |
Hoe
maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums?
Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten
met hem gehad?
Toen
ik zeven was heb ik, zonder het eerst te beseffen, de Robbedoes
van Franquin op hetzelfde moment ontdekt als het eerste avontuur
van Buck Danny. Beide stonden in de verzamelband
nummer 21 van het weekblad Robbedoes, de bundel met
de eerste vier maanden van 1947. Dat album is trouwens nog
vele jaren mijn lievelingsboek gebleven. Door de erbarmelijke
toestand waarin het op de duur verkeerde, heeft mijn moeder
het uiteindelijk in de vuilnisbak gekieperd... Een drama!
Dankzij Jean-Michel Charlier heb ik de kans
gehad om Franquin te ontmoeten en er gedurende een dik kwartier
een bevoorrecht gesprek mee te hebben. Dat moet in 1982 geweest
zijn. Ik was toen bijna klaar met mijn eerste album van Buck
Danny. Ik herinner me hem als een beminnelijke man, zonder
enig spoor van verwaandheid. |
Wat
is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage
en waarom?
Mijn
favoriete album is De Dictator en de Paddestoel.
Het Metomol, het gas dat alle metalen doet smelten, vormde
de bron van een waterval aan werkelijk onweerstaanbare grappen.
Maar mijn lievelingspersonage, dat pas later zijn opwachting
maakte toen ik in mijn tienerjaren zat, is natuurlijk Guust,
die ik tot het einde trouw ben gebleven. Zijn uitvindingen
zoals de Flaterfoon en de Kauwguust staan voor altijd in mijn
geheugen gegrift. Het is waarschijnlijk wel zo dat ik mezelf
wat kan herkennen in die figuur! |
Heeft
Franquin ook uw werk beïnvloed?
Hij
moet zeker ergens wel een invloed op mij gehad hebben. Wanneer
je van iets houdt, blijft er altijd wel wat hangen. Maar ik
heb nooit geprobeerd iets op zijn Franquins te maken (al heb
ik me ooit even op het humoristische pad begeven), dat zou
zeker op een mislukking zijn uitgedraaid. |
Welke
impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt
u?
In zijn tijd maakte Franquin school. Het lijkt
erop dat hij nu, door de mangahype, een beetje vergeten
is en dat vind ik jammer. Maar ik ben niet pessimistisch
over de toekomst van zijn werk. Het zijn klassiekers en
ze zullen nooit vergeten worden.
Bijgevoegd vindt u een foto van een tussenschot van mijn
kamer toen ik in het leger zat in Bougie (Algerije) in 1963.
[vertaald
door Jeroen François / eindredactie door Peter D'Herdt]
|
|
|
|
