Ferry
(Ferry van Vosselen)
[gecontacteerd door Marc Bastijns]
Albums van Ferry (1944, België):
De Bewaker van de Lans (scenario voor Ersel, 4 albums, collectie De Zwarte Loge, Glénat) • Cedric (Ruud Meise) • Decamerone (teksten van Giovanni Boccaccio, collectie De Index, Saga Uitgaven) • De Dromenjagers (scenario voor Arnaud, 2 albums, collectie De Zwarte Loge, Glénat) • Historische Verhalen: Grote Rampen (scenario van Yves Duval, Lombard) • Ian Kaledine (scenario van Jean-Luc Vernal, 10 albums + Special, Lombard) • De Kronieken van Panchrysia (scenario van Pombal (deel 2-3,5), 5 albums, Lombard).
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
André Franquin is een bijzonder auteur omwille van de enorme virtuositeit in zijn tekeningen. Hij is er in geslaagd de beweeglijkheid van zijn personages (mensen en dieren) op een organische manier te integreren in de grafische voorstelling.
Bovendien heeft hij een universum opgebouwd van een buitengewone rijkdom en coherentie, bevolkt door een wereld van extravagante personages, waarin de fantasie hoogtij viert.
Dit alles wordt gedragen door een lijnvoering die een pareltje is van perfectie en creativiteit.
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Ik ben fan geworden van Franquin in het begin van de jaren vijftig, toen ik de eerste verhalen van Robbedoes en Kwabbernoot ontdekte in de
bibliotheek van Stekene. Van dan af zat ik ongeduldig te wachten tot de bibliotheek nieuwe albums zou binnenkrijgen. Nadien volgde natuurlijk ook Guust en ontdekte ik het tijdschrift Robbedoes.
Nog later heb ik het plezier gehad om André te leren kennen als collega en vriend in de algemene vergadering van het Belgisch Centrum van het Beeldverhaal. Zo ontdekte ik een man die niet alleen een buitengewone tekenaar en verteller was, maar bovendien ook een mens met aandacht voor anderen (nadat we elkaar nog maar één keer gesproken hadden, herinnerde hij zich mij enkele maanden later, en niet alleen mijn naam, maar ook wat ik deed...) die blijk gaf van een opvallende vriendelijkheid.
Het meest fascinerende voor mij was hem te zien tekenen tijdens de vergaderingen en het plezier te zien dat hij daarin had, dikwijls zat hij te lachen met zijn vondsten.
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Het zijn natuurlijk allemaal pareltjes, maar ik heb een zwak voor Zwartkijken, omdat hij daar zo mogelijk nog menselijker is en zijn diepere ideeën duidelijker naar boven komen.
Bij de personages zijn er verschillende waar ik mee dweep, maar Guust spant misschien wel de kroon, hoewel ik ook een boontje heb voor zijn vriendinnetje juffrouw Jannie... Waarom? Omdat we allemaal wel een beetje Guust in ons zitten hebben met vleugjes van zijn fantasie, creativiteit en goedgelovigheid en ook een beetje van de naïviteit van Jannie.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
Niet echt rechtstreeks, omdat zijn stijl absoluut de mijne niet is. Maar onrechtstreeks zeker, omdat je als tekenaar niet anders kan dan bewondering hebben voor de virtuositeit van Franquin en je dan bijna instinctief er naar gaat streven om ook zo'n virtuositeit in je eigen tekeningen te krijgen; en dan ga je natuurlijk die tekeningen zitten analyseren en bekijken met professionele ogen... ik ben nog altijd zeer onder de indruk van zijn potlood tekeningen!

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Franquin staat er, als een monument, en het is moeilijk zijn impact te overschatten, hij is een voorbeeld geweest en is het nog en zal het blijven voor de komende generaties! Zijn productie heeft ook school gemaakt en tientallen auteurs refereren, rechtstreeks of onrechtstreeks, naar hem.