Christian
Denayer

[gecontacteerd door Wouter Porteman]
Albums van Christian Denayer (1945, België):
Alain Chevalier (op scenario van André-Paul Duchâteau, 7 albums, Rossel Uitgeverij + 10 albums, Lombard) De Brokkenmakers (op scenario van André-Paul Duchâteau, 21 albums, Lombard) Gord (op scenario van Franz, 4 albums, Lombard/P&T Productions, deel 4 bij Arcadia) High School Generation (5 albums, Lombard) TNT (op scenario van André-Paul Duchâteau en Loup Durand, 2 albums, Claude Lefrancq) Wayne Shelton (op scenario van Jean Van Hamme en vanaf deel 3 Thierry Cailleteau, 5 albums, Dargaud) Yalek (op scenario van André-Paul Duchâteau, 7 albums, Rossel Uitgeverij + 1 album, Taxandria vzw).

Kleine wereld:

Christian Denayer assisteerde Jean Graton voor Michel Vaillant en tekende zelf diverse reeksen in het race- en autocircuit. Franquin was een groot raceliefhebber. Een liefde die tot uiting kwam in onder andere Robbedoes en de Erfgenamen, de Tarbot en het figuurtje Starter dat hij ontwierp voor de autorubriek in het weekblad Robbedoes.
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Wat hem zo buitengewoon maakt is de frisheid in zijn tekenstijl en zijn creativiteit. Behalve een ontzaglijk artiest — zoals de hele wereld hem kende — was hij ook een buitengewoon vriendelijk en eenvoudig man. Iedereen kon hem benaderen, met hem praten, hem om raad vragen... Nooit heeft hij een dikke nek gehad.
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Ik heb voor het eerst kennisgemaakt met Franquin via de avonturen van Robbedoes. Ik was een jaar of tien en ik verslond toen al alles wat hij maakte en wat ik ontdekte in de dikke Robbedoes-bundelingen. Later ben ik pas echt zwaar verknocht geraakt en onvoorwaardelijk fan geworden. Toen ik in dit vak begon, als assistent van Tibet en Graton, heb ik hem voor het eerst ontmoet bij Tibet toen hij een glas kwam drinken, vergezeld van Peyo, Morris en Roba. Ik was toen 22 jaar. Stel je voor: ik tussen die sterren. Ik weet nog dat ik niet veel heb gezegd. Ik was gefascineerd. Later had ik vaak de gelegenheid om contact te hebben met hem, op signeersessies of op vergaderingen bij Robbedoes waarvoor ik toen werkte. Onze relatie is altijd zeer vriendschappelijk en grappig geweest. Op een dag, tijdens een festival, heb ik samen met mijn vriend Franz een zeer grote tekening van een politiewagen gemaakt voor een muurschildering (tac au tac: de ene tekenaar vult de tekening aan van de vorige tekenaar, wp). Hij zei me toen dat we indruk hadden gemaakt op hem. Maar eigenlijk was ík het die onder de indruk was: door zijn reactie.
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Ik heb een uitgesproken voorkeur voor de Robbedoezen die hij getekend heeft. Ik hou van alle albums van die reeks, zo vol frisheid, avontuur, fantasie, energie en licht.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
Ik denk dat we allemaal beïnvloed zijn geweest door Franquin. Alleen al bij onze pogingen om de souplesse en de dynamiek weer te geven die hij aan zijn tekeningen meegaf.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Net het dynamisme in Franquins tekenstijl heeft de jonge tekenaars gekenmerkt. Ook Maurice Tillieux heeft diezelfde invloed. Tel gewoon maar eens op hoeveel jonge tekenaars zich nog altijd inspireren op de stijl van Franquin. Allemaal hebben we wel iets van Franquin in ons. En gelukkig maar. Merci, André.

[vertaald door Wouter Porteman / eindredactie door Peter D'Herdt]