Bernard
Hislaire
/Yslaire

[gecontacteerd door Wouter Porteman]
Albums van Bernard Hislaire/Yslaire (1957, België):
Drie Maagden (scenario voor Jean-Louis Boccar, 2 albums, Glénat) Frommeltje en Viola (3 albums, Dupuis) De Hemel boven Brussel (Futuropolis) De Mazdabende (scenario voor Christian Darasse, deel 1 en 2, Dupuis) Samber (deel 1 en 2 (gedeeltelijk) op scenario van Balac, 5 albums, collectie Prestige (deel 1 tot 4/herdrukken in reguliere versie, Glénat) XXe Ciel.com (2 albums, collectie Millennium, Blitz/Talent) Zakkenloper en Blasius (scenario van Jean-Marie Brouyère, vzw Arcadia).

Website: www.xxeciel.com
Wat maakt van Franquin zo’n bijzonder auteur?
Zijn grafisch talent, zijn virtuositeit, zijn vriendelijkheid, zijn voortdurende drang om zichzelf telkens weer ter discussie te stellen. Binnen de stripwereld was hij de eerste echte kunstenaar wiens werk de weerspiegeling was van zijn gemoedstoestand, het intieme dagboek van zijn obsessies, van zijn droombeelden. Het is jammer dat hij de enige was die zijn verdiensten in twijfel trok. Ik herinner me de dag waarop Numa Sadoul hem probeerde gerust te stellen door hem eraan te herinneren dat er miljoenen lezers waren die hem aanbaden. Hij antwoordde dat het miljoenen idioten konden zijn en dat trouwens ook miljoenen personen Hitler aan de macht geholpen hadden. Vandaag zou ik hem willen antwoorden: "Beste André, je hebt gelijk, maar jij hebt hen tenminste doen lachen..."
Hoe maakte u voor het eerst kennis met Franquin of zijn albums? Wat herinnert u zich van hem? Heeft u persoonlijke contacten met hem gehad?
Ik heb Franquin ontmoet toen ik dertien was. Hij gaf me als eerste zijn professionele raadgevingen en is me altijd blijven volgen. Zelfs vandaag nog hoor ik sommige van zijn tips. Hij bemerkte in mijn eerste strips de kiemen van mijn toekomstige werk en moedigde me aan die verder te ontwikkelen. Hij had een buitengewoon, onverzettelijk oordeel. Hij was een meester, het enige grafische genie dat de stripwereld gekend heeft, samen met Mœbius. De rest heeft (gewoon) enorm veel talent.
Wat is uw favoriete Franquin-album, -avontuur, -gag of -personage en waarom?
Een grap. Die waarin de auto van Guust ingehaald wordt door een veel snellere wagen. Op het vierde plaatje zie je dat Pruimpit door gewoon het portier te openen madeliefjes (in feite sneeuwklokjes, red.) kan plukken, wat meteen de snelheid die de auto van Guust haalt, relativeert. Een revolutionaire grap over de illusie van beweging in de strip, over de manipulatie van de lezer, over de relativiteit. Subtiele humor op de rand van de metafysica, de poëzie... Het is zelfs een voorbeeld van het specifieke karakter van de striptaal, die onvertaalbaar is naar een ander medium.
Heeft Franquin ook uw werk beïnvloed?
Tijdens een lange periode was hij een gids, een beetje als een vader... die ik op een dag (grafisch) achtergelaten heb op het altaar van het realisme. Om me hem beter te kunnen herinneren... zoals alle vaders.

Welke impact op de stripwereld heeft Franquin vandaag nog, vindt u?
Ik ken geen enkele humoristisch tekenaar die de pretentie heeft om te beweren dat hij niét door hem beïnvloed is geweest. Er is 'voor' en er is 'na' Franquin. Er zijn er geen twee zoals hij.

[vertaald door Jeroen François / eindredactie door Peter D'Herdt]