|
|
tekst:
Jim Starlin
tekeningen: Bernie Wrightson
release: 1988 |
|
|
Het zag er in 1988 aanvankelijk naar uit dat The Cult
een goed, weliswaar doorsneeverhaal zou worden. Al na enkele pagina's
in het eerste deel werd het duidelijk dat schrijver Jim
Starlin en tekenaar Bernie Wrightson de
boel eens deftig gingen dooreen schudden. Het begint al bij een
ontvoerde Batman, als gevangene van de charismatische Deacon Blackfire
en zijn ondergrondse sekte van dakloze helpers. Al wekenlang vastgeklonken
en amper gevoed valt Batman langzaam ten prooi aan Blackfires
hersenspoeling. Voordat Bane Batmans rug brak in Knightfall,
brak Deacon Blackfire al Batmans geest. Dit is Batman op zijn
wanhopigst.
Starlin zorgt ervoor dat we geen moment missen van Batmans indoctrinatie
en de fases waarin zijn wil in de vernieling wordt geholpen door
hevige hallucinaties. Opvallend is de hallucinatie waarin de Caped
Crusader in een plas modder smelt of een andere waarin Bruce Waynes
ouders aanvallen… als zombies. Daarbij predikt Blackfire
de rechtvaardigheid en verwoordt die met dezelfde boodschap als
Batman. Het enige verschil is dat Blackfire zegt dat brutaliteit
de enige uitweg is. Het vergt tijd, maar Batman gaat uiteindelijk
akkoord met dit standpunt. Wie twijfelt nu eenmaal aan de woorden
van Deacon Blackfire?
Het controversiële van The Cult zit 'm in de moord,
blijkbaar begaan door Batman. Gewapend met een machinegeweer en
nog volop hallucinerend opent Batman het vuur op de vermeende
The Joker. De stervende man verandert in James Gordon en de waarheid
wordt onthuld. Door de specifieke uitbeelding van de moordscène
is het echter niet helemaal duidelijk of Batman effectief de moord
beging. Maar het waren enkel hardcorefans die het moeilijk hadden
de waarheid te aanvaarden: dat Batman een man vermoordde onder
de invloed van een sekte zonder zijn eigen acties en gevoelens
te kunnen beheersen.
The Cult is een brutaal, donker verhaal en zonder meer
boeiend. Er zitten wellicht wat te veel pratende nieuwspresentatoren
in die hetzelfde ogen als in The
Dark Knight Returns, maar over het algemeen is dit een
goed vertelde miniserie. Batman is nog maar zelden tot het uiterste
van zijn grenzen geduwd. Het is een verademing om eens niet een
verhaal te lezen met een zoveelste plot waarin personen uit Bruce
Waynes kindertijd meespelen. Dit is Batman op zijn dieptepunt
en het duurt een dikke vijftig pagina's vooraleer hij zelfs maar
kan herstellen na zijn bevrijding uit de sekte.
Opmerkelijk is ook dat in The Cult Jason Todd alias Robin
voorkomt. Behalve A
Death in the Family is het hoogstwaarschijnlijk de enige
TPB waarin Todd meespeelt. En voor een keer doet hij niet vervelend.
Dit is beslist zijn sterkste optreden, een laatste hoera voordat
hij sneuvelt!
The Cult is Starlin en Wrightson op hun best. Terwijl
iedereen er luidop voor uitkomt Year
One en The
Long Halloween gelezen te hebben, zouden de comicfans
beter ook eens de tijd nemen om The Cult te lezen. Dit
is zonder twijfel een van de beste Batman-verhalen ooit
verteld. |
|