|
|
tekst:
Doug Moench
tekeningen: Kelley Jones
release: 1991 |
|
|
|
tekst:
Doug Moench
tekeningen: Kelley Jones
release: 1999 |
|
|
Ik schreef elders dat het hoogtepunt
van alle Elseworlds de Vampire Trilogy is van
Doug Moench en Kelley Jones.
Alles begint in 1992 met Batman & Dracula: Red Rain
(1992) waarin — de titel laat het al raden — Batman
de degens kruist met de bekendste der vampiers. Dit is een van
de meest angstaanjagende en verrassende boeken die ik ooit heb
gelezen. Op geen enkel moment weet je waar het verhaal naartoe
leidt en het gevaar lonkt achter elke hoek.
Het begin van het album zet meteen de toon: al weken worden daklozen
vermoord teruggevonden in de steegjes van Gotham City, steeds
(tweemaal) de keel oversneden. Batman ontdekt dat een groep vampiers
achter de moorden zit onder leiding van Dracula zelf. De overgesneden
kelen dienen om hun beten te verdoezelen. In de loop van het verhaal
zal Bruce Wayne zelf ook gebeten worden en een vampier worden.
Maar, geheel trouw aan zijn eed om geen mensen te vermoorden,
weigert hij mensen te bijten en overleeft hij op synthetisch bloed.
In zijn strijd tegen Dracula zal hij zijn leven geven, maar vechten
om zijn menselijkheid te behouden.
Na de confrontatie met Dracula volgt drie jaar later The Joker
in Batman: Bloodstorm (1994). Vampier Batman weigert
nog steeds mensenbloed te drinken, maar het synthetische bloed
stilt hoe langer hoe minder zijn honger. Zijn strijd om zijn menselijkheid
te behouden en zich niet over te geven aan zijn monsterlijke lusten
is zo aangrijpend écht dat je niet anders kan dan parallellen
te trekken met een zware drugsverslaafde. De apotheose van dit
tweede deel is zó goed, zó aangrijpend, dat ik er
niets over wil verklappen behalve dan te zeggen dat die scène
alleen al ervoor zorgt dat deze trilogie thuishoort op de lijst
van beste Batman-verhalen ooit.
Pas in 1999 verscheen het afsluitende deel met Batman: Crimson
Mist (1999) waarbij nog een hele reeks andere personages
uit de Batman-verhalen hun opwachting maken in het vampiersuniversum.
De eerlijkheid gebiedt me om te zeggen dat ik dit laatste deel
minder sterk vind dan de eerste twee delen. Goed beseffende dat
ik de eerste twee delen op dertien- of viertienjarige leeftijd
voor de eerste keer heb gelezen (en daarna nog vele malen nadien)
en dat die een onwisbare indruk hebben nagelaten. Het is misschien
dan ook niet fair om Crimson Mist af te wegen tegen de
herinneringen aan het lezen van de eerste twee delen. Maar los
daarvan is dit algemeen beschouwd een werkelijk bloedstollende
thriller die beklemd, aangrijpt, ontroerd en vooral... laat huiveren.
Nu besef ik plots waarom ik nooit met eender welke drug heb willen
experimenteren!
Nog een leuke uitsmijter: het enige Batman-verhaal (of
werk voor DC Comics tout court) dat Brian
Michael Bendis ooit schreef ís het Elseworlds-kortverhaal
Citizen Wayne, gepubliceerd in Batman Chronicles
#21 (2000). Het verhaaltje is een hommage aan de filmklassieker
Citizen Kane. Het is getekend door vriend en vaste tekenaar
Michael Gaydos met wie hij jaren later Alias
zou maken. Alleen al daarom leuk om te ontdekken. |
|
|
tekst:
Doug Moench
tekeningen: Kelley Jones
release: 1994 |
|
|
|
gebundelde
uitgave van
de complete Vampîre Trilogy |
|
|