BATMAN FOREVER
 
regie: Joel Schumacher
schrijvers: Lee Batchler & Janet Scott Batchler (story & screenplay), Akiva Goldsman (screenplay), Bob Kane (characters)
hoofdrolspelers: Val Kilmer (Batman / Bruce Wayne), Chris O'Donnell (Robin / Dick Grayson), Jim Carrey (The Riddler / Edward Nygma), Tommy Lee Jones (Two-Face / Harvey Dent), Nicole Kidman (Chase Meridian),...
soundtrack: Elliot Goldenthal, U2, Seal, Method Man, Brandy, The Offspring,...
release: 1995

Na The Joker (in Batman) en de vereende krachten van The Penguin en Catwoman (in Batman Returns), is het in Batman Forever aan Two-Face en The Riddler om het op te nemen tegen de Gemaskerde Kruisvaarder. De eerste wil Batman dood voor zijn misvormde gezicht, de tweede zint op wraak op zijn werkgever, Bruce Wayne, die zijn uitvinding, een soort 3D-hypnotelevisie, miskent. Met het misdaadgeld van Two-Face kunnen ze het toestel commercialiseren. Ze zuigen er de hersenen van de kijkers mee leeg, iets wat een tiental jaar later ook door de Walter Grootaersen en Hans Ottensen van deze wereld zou geperfectioneerd worden. Whatever. Batman krijgt intussen steun van de merkwaardige psychologe Chase Meridian (Nicole Kidman, mjam) en Dick Greyson alias Robin, wiens origin story hier enigszins wordt verkracht waardoor we een oudere Robin en eerder een broederschap krijgen dan een vader-zoonrelatie tussen de Vleermuis en zijn leerling. No need to mention that it didn't work.

Regisseur Joel Schumacher wilde maar wat graag zijn mosterd halen bij Indiana Jones, maar had blijkbaar niet goed genoeg gekeken. Daar waar de komische avonturennoten bij Steven Spielberg en co (ten tijde van Batman Forever was nummer vier nog niet op de mensheid losgelaten) instanthits werden, leiden ze hier tot vals kattengejank, met de kluis die exact op zijn originele plaats terechtkomt als debiele exponent.

Ook de casting liep in tegenstelling tot bij Tim Burton (de hier nu wel nog als producer fungeert) al grondig mis. Val Kilmer is een zombieënde Bruce Wayne en saaie Batman. Tommy Lee Jones van zijn kant was liever The Joker geweest en laat dat ook duidelijk blijken: enkel de make-up doet vermoeden dat hij de Gespletene speelt. Jim Carrey speelt gewoon... Jim Carrey en heeft duidelijk niet gekeken naar Frank Gorshin (uit Batman: The Movie en de tv-serie uit de jaren 1960) die tot nader order de ultieme Riddler blijft... en het zelfs op zijn leeftijd beter had gedaan dan Carrey. Chris O'Donnell is gewoon te oud voor de rol van Robin, maar dat ligt dus eerder aan het script dan aan hemzelf. Blijft enkel Nicole Kidman, die we zelfs de hemel zouden inprijzen als ze een zeventenige luiaard met vogelgriep zou spelen, maar wiens rol verpest wordt door de wel erg vergezochte relatie-evolutie tussen de psychologe en Batz.

Conclusie: de slechtste Batman-film ooit? Toch niet. Enkele leuke knipogen en de effecten maken een en ander goed, waardoor Joel Schumacher toch nog een tweede kans kreeg... die hij flink zou verknoeien. Maar de bespreking daarvan, beste kijkbuiskinderen, laten we over aan een ander slachtoffer.
 
 
BESPREKING: PETER D'HERDT
 


© De Stripspeciaalzaak, 2012