 |
| |
tekst:
Grant Morrison
tekeningen: Dave McKean
release: 1989 |
 |
|
Je moet toegeven dat het toch een vreemde ingeving is om zich
te verkleden als een vleermuis. Na talloze gevechten met sommige
echte weirdo's bestaat er een ongemakkelijke vertrouwdheid tussen
de held en de schurk. Grant Morrison en Dave
McKean verkennen die specifieke band in Arkham Asylum,
een van de bijzonderste superheldenstrips die het ooit tot op
de boekenplank schopten.
Nadat de maniakken zich bevrijden binnen de muren van het asiel
van Arkham gijzelen ze de werknemers. Bovenaan hun eisenpakket
prijkt de overlevering van Batman. Bats stemt toe en betreedt
het krankzinnigeninstituut. Hij doet dat niet zoals te verwachten
valt in andere verhalen met de nodige bombast en wild om zich
heen vechtend, maar wel waardig en kalm. The Joker onthaalt 'm.
Het doel van Batmans aartsvijanden is eenvoudig: zij geloven dat
Batman net zoveel thuishoort in het asiel als zijzelf. Als toppunt
is Batman het daar niet eens zo oneens mee.
Parallel aan Batmans tocht doorheen het asiel loopt het verhaal
van Amadeus Arkham, de ontwerper van het gebouw in de jaren 1920.
Zijn toetreding tot de waanzin gaat gepaard met enkele markante
gebeurtenissen. Zo vindt hij op een gegeven moment een speelkaart,
de joker, tot zijn krankzinnigheid zich manifesteert via het symbool
van de vleermuis, wat de Dark Knight binnen deze optiek onderbrengt
bij de andere gekken. Uiteraard speelde zich dit zestig jaar vóór
de geboorte van Batman en zijn schurkencollectie af. Daarin sluimert
de boodschap dat al deze waanzin was voorbestemd.
McKeans artwork is cruciaal voor het verhaal. Geen enkele andere
kunstenaar, op misschien David Mack na, verbeeldt
zo nauwkeurig de claustrofobische psychose die zich meester maakt
van Arkham Asylum. Veel pagina's desoriënteren je en elke
pagina voelt aan als madness. En het ziet er dan ook
nog eens prachtig uit, met het gevecht tussen Batmans en Killer
Croc als hoogtepunt.
Batman: Arkham Asylum is niet zoals gelijk welke andere
Batman-strip die je al hebt gelezen of ooit zal lezen.
Niemand waagde het zelfs om het te herhalen. Het valt te betwijfelen
of dat ook zou lukken. De vergelijking tussen Batman en Jezus
Christus(het wordt een eerste keer verondersteld met de stoot
van een speer in zijn zij en vervolgens visueel bevestigd) is
te ver gezocht, maar de rest is briljant. Is Batman echt zo gek
als degenen die hij bestrijdt of wordt hij gedreven door een hoger
doel?... Laten we erom tossen. |
|