De eerste uitgave uit 1988 verscheen bij Casterman.

Jacques Martin had de bedoeling uitgesproken om om de één à twee jaar een album van Alex uit te brengen. Er gaan drie jaar overheen voor het volgende verhaal, Het Paard van Troje, zal verschijnen. Martin is de vijfenzestig gepasseerd en zijn tekentempo is vertraagd, bovendien wil hij zoveel mogelijk verhalen (scenario's) schrijven. Voor het eerst zal hij een aantal schetsen laten uitwerken tot tekeningen door een medewerker, Jean Pleyers.(1) Martin had ondertussen gebroken met uitgeverij Lombard. Het Paard van Troje verscheen in het Nederlands in voorpublicatie in Eppo Wordt Vervolgd van nummer 48 in 1987 tot het blad van titel veranderde en voortgezet werd in het nieuwe Sjors en Sjimmie stripblad tot nummer 5 in 1988.

Het verhaal begint in Olympia, waar Alex deelneemt aan de spelen. De triomf van Alex wordt verstoord. Er wordt een bokkenpoot geworpen die Heraklion opvangt: een slecht voorteken. Die nacht is er een incident met een groep mannen die een vermomming dragen die naar paarden verwijst.

Een slecht voorteken.

Alex en Enak zijn in Griekenland om Heraklion te begeleiden naar Horatius, die Heraklion wil adopteren. 's Anderendaags vertrekken ze naar Delphi, waar Horatius zich zou bevinden. Ze bemerken een verdacht zwart schip dat hen volgt. Horatius is ziek en uit Delphi vertrokken naar Epidaurus. Ook in Delphi en onderweg naar Epidaurus zijn er de nodige incidenten. Niet enkel Horatius is in Epidaurus. Ook zijn schoonzus Hermia en haar dochter Daphne zijn daar. Hermia wil dat Horatius huwt met Daphne. Het is voor de lezer dan al duidelijk dat Hermia achter de aanslagen onderweg zit.

Horatius ontvangt Heraklion.

In Epidaurus verschijnt Ardocles op het toneel. Hij is door Hermia ingehuurd om Alex, Enak en Heraklion uit te schakelen. Ardocles heeft hiervoor een verbond gesloten met afstammelingen van de Trojanen. Horatius is tot gouverneur benoemd van het oude koninkrijk Pergamon. Hij vestigde zich in Priëne. Daar wordt het 'paard van Troje' bewaard. De afstammelingen van de Trojanen willen dat dit paard vernietigd wordt. Hermia en de Trojaanse 'paardmensen' sluiten een verbond: Hermia zal verlost worden van Heraklion en in ruil zal ze ervoor zorgen dat de Trojanen het paard krijgen.

De legende van het paard van Troje.

Omdat Ardocles kan ontsnappen, keert Horatius terug naar Priëne (daar kan hij Alex en zijn gezellen beter beschermen). In Priëne wordt Heraklion ontvoerd en Horatius door Hermia gechanteerd. Horatius moet met Daphne trouwen en haar tot enige erfgenaam aanduiden en het paard overleveren in ruil voor Heraklion. Het paard wordt uit de tempel gehaald tot ergernis van de Priëners en wordt vernietigd. Op het huwelijksfeest neemt Horatius wraak. Hij zorgt voor een brand waarbij hij samen met Hermia, Daphne en de genodigden omkomt. Enkel Alex, Enak en Heraklion kunnen ontsnappen.

Het bondgenootschap van Hermia en Daphne met Ardocles.

In het verhaal mengt Jacques Martin twee verhaallijnen tot een geheel: de Trojanen die de smaad van de nederlaag willen uitwissen en Hermia die niet wil dat haar schoonbroer Heraklion adopteert. Hiermee grijpt Martin terug naar De Laatste Spartaan, waarin Horatius, nadat hij de vesting van de Spartanen heeft ingenomen, tegen Alex zegt: "Alex [...] Als je dat kind een te grote last vindt [...] Ik wil de jongen graag adopteren."(2)

Centraal in  het complot staat Ardocles, de broer van Arbaces, die ook al een rol speelde in De Toren van Babel. Met dit verhaal sterft Horatius. Zijn eerste optreden was anoniem in De Zwarte Klauw. In De Verloren Legioenen is hij verantwoordelijk voor het verlies van twee legioenen.  In De Laatste Spartaan verovert hij wel de burcht, maar zegt hij uitdrukkelijk: "Alex, ik ben een soldaat, maar toch krijg ik steeds meer hekel aan de oorlog. [...] Als ik nu mijn zin kon doen, zou ik wegtrekken [...]"(3) In Het Paard van Troje is Horatius gouverneur. Zijn plan om Heraklion te adopteren mislukt. Het bewaren van het Trojaanse paard mislukt. Het is het einde van een carrière die eigenlijk een aaneenschakeling is van mislukkingen. Horatius is een tragische persoon en zich bewust van zijn beperktheid: "Zo komt er dus een einde aan mijn loopbaan, van een officier die alleen overwinningen behaalde omdat zijn politieke vrienden hun ogen sloten voor zijn fouten, van een burger die geen familie had en van een man die verteerd werd door berouw, wat onvergeeflijk is voor een generaal."(4) De enige uitweg na zijn falen ziet hij in zijn dood.

De wraak van Horatius.

Met Hermia brengt Jacques Martin opnieuw een oudere vrouw zonder scrupules op het toneel. Ze is duidelijk verwant aan Maia, de moeder van Spartaculus, in De Zoon van Spartacus.

Hermia de matrone.

Bij de aankomst van Heraklion in Epidaurus geeft Horatius een feestmaal. In vergelijking met de feestmaaltijden die Jacques Martin in vorige verhalen tekende, is deze maaltijd veel soberder. Petronius is ver weg.

Martin maakt van het verhaal ook een reisverslag. Hij wil het oude Griekenland aan de lezer presenteren: Olympische Spelen, de Pythia in Delphi, Epidaurus en Priëne.

Een reisverslag: Olympia.

Een reisverslag: Epidauros.

Een reisverslag: van Delos naar Priëne.

Het album werd in1988 uitgegeven door Casterman. Het wordt in één aflevering gebracht in de tekenfilmreeks. In de reeks is het de laatste aflevering die afgeleid is van een album van Jacques Martin.

Illustratie van de titelpagina.

GERAADPLEEGDE BRONNEN

1. Jacques Martin, Le Voyageur du Temps (Patrick Gaumer, Casterman, 2021, p. 392)
   Jacques Martin zelf zet de tekeningen in inkt. Hij deed al langer een beroep op medewerkers. Heel wat achtergronden werden uitgewerkt door Roger Leloup en de inkleuringen door inkleurders van Studios Hergé.
2. Alex 6: De Laatste Spartaan, p. 64
3. Alex 6: De Laatste Spartaan, p. 64
4. Alex 19: Het Paard van Troje, p. 44