Een held zonder verleden, maar niet zonder toekomst
In een van zijn gedichten roept Gérard de Nerval de "melancholie van de zwarte zon" op. Ziezo, het idee voor de titel van het eerste album waarin XIII zijn eerste identiteit ontwart was er.
| "Toen
ik deze serie startte, had ik nog geen idee waar deze ons heen zou
leiden. Aanvankelijk hoop je altijd dat daar enkele albums voor nodig
zijn. Tot mijn grote schande, of tot mijn groot jolijt, moet ik toegeven
dat ik bij het eindigen van deze eerste aflevering totaal geen idee
had wat er zich in het tweede zou afspelen. XIII is een saga, het is niet zo'n serie waarin de held telkens een afgerond avontuur beleeft per nieuw album. Of eventueel per tweeluik zoals bijvoorbeeld bij Largo Winch. De albums volgen op elkaar, maar elk van hen vormt toch een afgesloten geheel waarop het volgende voortgaat. Daarom maakte ik voor zowel XIII als voor Largo Winch, en dat is een beetje een handelsmerk van me geworden, elke twee albums een samenvatting. Maar dan wel in getekende vorm en niet in tekstvorm. Het is een service voor de lezer. Ik had van bij het begin het idee om mijn held XIII te noemen en hem met een tatoeage op te zadelen. Het is ook wel een beetje absurd om op die manier de belangrijkste personen van de samenzwering hun identiteit prijs te geven zodra ze zich uitkleden. Deze naïviteit heeft tot mijn grote verbazing en tegen alle verwachtingen in goed gewerkt. Het geeft iets fabeltjesachtig aan een min of meer politiek verhaal. Leuk om te weten, en slechts door weinigen opgemerkt, is dat op de backcover van de eerste vijf albums de afbeelding van de moordenaar van president Sheridan eigenlijk niet XIII is. Je ontdekt pas veel later wie hij wel is... Maar ik had dit alles totaal niet voorzien. |
De
moord op Kennedy was wel degelijk een uitgangspunt. Zoals op die bewuste
11 september was dat een schok. Kennedy, met al zijn gebreken die
pas later naar boven kwamen, vertegenwoordigde iets wat totaal ongewoon
was in de opvatting van onze Westerse politiek. Hij was jong, hij
was knap en het was de eerste president die, of het nu in Frankrijk,
in de Verenigde Staten of gelijk waar, glamoureus was. Vertrekkende
van een aanslag waarvan de uitvoerder zelf niet weet of hij nu de
dader is of niet, was een fantastisch uitgangspunt want zo moet hij
twee dingen doen: aan de ene kant uitzoeken wie hij was en aan de
andere kant uitpluizen of hij tot zoiets in staat was of niet. Het
is pas veel later, op het moment wanneer XIII tot op zekere hoogte
onschuldig is bevonden door de lezers, dat ik me begon te documenteren
over zijn vage, neurologische aandoeningen. Ik heb zeer veel wetenschappelijke
verklaringen gevonden die me zelfs twee brieven van psychiaters opleverde.
Maar dit droeg niet veel bij omdat XIII (in principe) nooit zijn geheugen
heeft teruggevonden." |
1984