Ze komen eraan, de spelen van de Hellenistische wereld. Grieken en Romeinen strijden in diverse disciplines om de hoogste eer, een gouden olijftak. In het overbekende Gallische dorpje besluiten de inwoners dat zij als Gallo-Romeinen mogen deelnemen aan de spelen. Asterix en Obelix worden gekozen als deelnemers. In het Romeinse kamp zitten ze alvast met een broek vol nattigheid... Olympia, ze komen eraan!

Of er ooit spelen geweest zijn waar Romeinen het tegen Grieken opnamen, lijkt ons al heel straf. Het opduiken van een zootje onoverwinnelijke Galliërs maakt het des te ongeloofwaardiger. Dit anachronisme werd — zoals we dat gewoon zijn van René Goscinny — maar wat graag tot in de puntjes uitgewerkt tot het gebruiken van doping door atleten toe, wat tot de meest hilarische toestanden leidt. Albert Uderzo beheerst de personages als geen ander en geeft een enorme diversiteit in uitdrukkingen mee die op zich vaak al boekdelen spreken. Zo hebben die Grieken een wel heel bijzonder profiel. Het perfecte evenwicht dus tussen scenario en tekeningen, een perfecte symbiose.

1968 was het jaar van de Olympische zomerspelen van Mexico City. Tevens het jaar waarin de eerste (Franse) druk van Asterix en de Olympische Spelen verscheen. Dit jaar vieren we niet enkel de veertigste verjaardag van dit album, zonet verscheen ook de derde langspeelfilm van Asterix waarin Clovis Cornillac (Asterix) en Gérard Depardieu (Obelix) de Olympische Spelen doen herleven op het witte doek. Was er trouwens ook geen Olympiade in Peking dit jaar? Dit alles leidde tot de beslissing om Asterix en de Olympische spelen opnieuw uit te brengen met een knappe, nieuwe cover in een beperkte oplage van zevenduizend exemplaren. Helaas is het enkel bij een nieuwe cover gebleven, waardoor ook de meerwaarde van dit album erg beperkt is. Niettemin blijft dit album een knaller die na veertig jaar nog niets van zijn originele charme heeft verloren.