Het is niet veel series gegeven om van bij de start opgepikt te worden door pers en publiek. Iedereen hield van Alim de Leerlooier en in zowel Frankrijk, België als Nederland vond de serie zijn weg naar de liefhebbers. Na de eerste verrassing kwam de bevestiging met een dramatisch verlies en een spannende cliffhanger. Deel 3 gaat meer dan zomaar verder op hetzelfde elan.

We zijn ondertussen tien jaar opgeschoten in het verhaal. Alim is de gevangene van een ogenschijnlijke derderangstovenaar in het land over de verboden oceaan. Deze tovenaar doet van karakter wat denken aan een ondertussen ex-hoofdpersonage van de reeks. Alim wordt uit zijn kooi bevrijdt door karavaanleider Gumseh. Aan de andere kant van de oceaan smeedt Khelob, de Grote Roerganger, nieuwe veroveringsplannen. Daarvoor moet zijn raad van geestelijken over de streep geholpen en zijn belangrijkste generaal Torq Djihid buiten spel gezet worden. In de hoofdstad van het net overwonnen continent vinden de nieuwe heersers het beeld van de profeet Jesameth tussen de oorlogsbuit. Heeft Jesameth dan toch de oceaan kunnen overvaren? Maar nog veel meer vragen poppen op tijdens de lezing van dit album. De belangrijkste is evenwel waar Alims dochter Bul in godsnaam is. Zij zou ondertussen al een jonge vrouw moeten zijn. Zien we haar terug in het volgende deel? En hoe emotioneel wordt een eventuele hereniging met haar vader? Wij hopen dat het vierde en laatste deel de reeks op een sublieme wijze afsluit. Over een vermeend vervolg wordt gespeculeerd. De auteurs beweren in minder recente interviews dat vier albums volstaan. Wint de commercie het van de oorspronkelijke intenties?

Virginie Augustin startte haar carrière in de Franse tekenfilmstudio van Disney. Daar werkte ze mee aan de special effects van Hercules en vervolgens Tarzan. Op het einde van haar contract was het "tot ziens". Tijd voor verandering. Ze kon aan de slag bij de productie van de Corto Maltese-tekenfilm waarvoor ze meehielp aan de decors. Ondertussen had ze her en der illustraties gepubliceerd, onder andere in een magazine voor rollenspelen. Op basis van die tekeningen nam Wilfrid Lupano contact met haar op voor een stripproject in vier delen, Alim de Leerlooier. Maar Corto Maltese deed die samenwerking op de lange baan schuiven. Toen ze na haar tekenfilmavontuur haar tekeningen aan de Franse uitgever Delcourt voorstelde, werd Joann Sfar naar voor geschoven als scenarist. Ze kende hem wel, maar had er verder geen affiniteit mee. Ze had het eigenlijk meer voor Lewis Trondheim, die ze als de koning van de alternatieve auteursuitgeverij L'Association beschouwde. Augustin is nog goed terechtgekomen.