KABBALA 1 Gaël
Grégory Charlet • Dargaud 48 p. (SC)
|
|
Aangrijpend debuut |
|
Gaëls leven en leefwereld worden bepaald door twee gigantische appartementsgebouwen die als een reusachtig Ying Yang-symbool boven de stad uittorenen. Hij leeft in een wereld waar onverschilligheid heerst, waar alleen geld en uiterlijk belangrijk zijn. Kortom Gaël leeft NU, en hij besluit er iets aan te doen. Een eerste stap is deelnemen aan een antiracismebetoging naar aanleiding van de moord op een jonge allochtone autodief die werd neergeschoten door de politie. De betoging verloopt rustig tot de politie een soort über-interventiebrigade op de menigte afstuurt die tientallen demonstranten ongenadig in het ziekenhuis mept. Ook Gaël belandt in een ziekenbed en gaat er als een dolle stier zijn problemen te lijf.
Kabbala is een album geworden dat je van je sokken blaast. Er is een constante dreiging voelbaar, maar toch weet je niet waarheen het verhaal uitgaat. Hoe dan ook, bij het dichtklappen van het album, heb je het gevoel een ganse leeftocht met Gaël te hebben meegemaakt. Verwacht ondanks de thematiek geen wollig sociaal jaren 70-verhaal zoals Maarten Milaan of Roze Bottel, maar een persoonlijk en hard verhaal over een bewogen twintiger.
Terecht gelooft uitgeverij Dargaud sterk in deze reeks. Zo kreeg Gregory Charlet (Meesters van het Spel) vrij spel voor een sublieme tekstloze cover (op een titelstickertje na dan). Voorts ontgoochelt Charlet allerminst. In zijn westerse mangastijl tekent hij een verhaal dat je direct bij je nekvel grijpt en pas 48 bladzijden later weer los laat. In een hels ritme sleurt hij je mee van tekening naar tekening, van manga naar Labiano (Dixie Road), maar steevast met die typisch broeierige inkleuring en kadrering. Kabbala is nu al de verrassing van 2003. |
|
> WOUTER PORTEMAN — december 2002 |