De donjon zit krap bij kas. Er komen te weinig 'klanten' over de vloer en alle ideeën zijn welkom om van de burcht opnieuw een trekpleister voor avonturiers en schattenzoekers te maken. Het is zowaar Herbert die een idee heeft: verspreid het gerucht dat er in de donkere gangen van de donjon een mooie prinses gevangen zit. Dit lijkt een pracht van een vondst, maar zoals het wel vaker met Herberts invallen gaat, zijn de problemen al snel niet meer te overzien... Al na zeven bladzijden hadden we alle stress van de voorbije werkweek weggelachen. We kunnen je wel vertellen dat we ferm buikpijn hadden na het omslaan van de laatste bladzijden, maar dit hebben we er graag voor over.

De Prinses van de Barbaren is zonder meer de beste Donjon tot nu toe. Een leuk verhaal en bovenal fantastische humor. Waar blijven Trondheim en Sfar het toch halen? Ondertussen hebben zij al twintig Donjons Zongo-gewijs op ons afgevuurd (terwijl we dit schrijven kunnen er daar al een paar zijn bijgekomen) en we kunnen de fans die op de Nederlandse vertaling wachten geruststellen: er zitten geen ontgoochelende albums tussen. Een originele en hilarische reeks met een aanvaardbare prijs voor een harde kaft. Wie horen we nog klagen dat vroeger alles beter was?