DE DAGELIJKSE WORSTELING 1
Manu Larcenet • Oog & Blik 54 p. (HC)
|
|
De tranen van een clown |
|
Marco is een fotograaf die van het leven wil genieten en daarom zijn werk opzegt, zijn bezoeken aan de psychiater aflast en een huis huurt in de Provence. Niemand in zijn omgeving begrijpt deze stap, maar voor Marco is het niet meer dan logisch. Hij wil genieten van het leven, zonder zich te moeten bekommeren om de dagelijkse stress. We volgen hem in deze periode en maken zo kennis met Marco's broer, met de kat Adolf (vanwege het slechte karakter) en met Emilie, een plaatselijke veearts. Voeg aan deze cast nog een mysterieuze oude man toe en we krijgen de ideale mix voor een louterend ontdekkingsverhaal. Marco ontdekt dat het leven veel rijker en complexer is dan hij zich ooit had kunnen voorstellen.
Manu Larcenet behoort tot de lichting Franse stripauteurs die sinds enkele jaren het mooie weer maken in de internationale stripwereld. Hij brak door met humoristische verhalen voor het Franse tijdschrift Fluide Glacial, waar ook mensen als Goossens en Blutch (Rapido Moderna) aan de bak kwamen. Vanaf 1994 ging hij van start met een snel groeiend œuvre aan stripverhalen. Hiervan werd vooralsnog bitter weinig vertaald. Het Leven is Lijden (op scenario van Thiriet) en Pedro de Neusbeer (getekend door Gaudelette) waren zijn enige wapenfeiten in onze taal.
Met De Dagelijkse Worsteling 1 vertaalt Oog & Blik Larcenets meest gelauwerde werk. Hij verrast vriend en vijand met dit gevoelige verhaal waarin hij zijn typische humor en autobiografische invloeden wonderwel laat versmelten. Zo kenmerkt een fascinatie voor muziek en fotografie eveneens het hoofdpersonage. De Dagelijkse Worsteling biedt een portret van een jonge dertiger die twijfelt aan wat het leven hem te bieden heeft. Larcenet brengt de ontdekkingsreis van Marco ontwapenend in beeld en het is niet meer dan terecht dat hij hiervoor de prijs voor het beste album op het festival van Angoulème 2004 in de wacht heeft gesleept. Voor de liefhebber is het dan weer fijn om te weten dat deel 2 minstens even sterk is en op een snelle vertaling ligt te wachten. Het nog te tekenen deel 4 sluit het festijn af. |
|
> MARC BASTIJNS — december 2004 |