Kleine Vampier verveelt zich. In het grote huis waarin hij woont heeft hij geen speelkameraden van zijn leeftijd. Wel een knorrige vliegende hond die nogal erg op Louis Tobback lijkt (en niet alleen omdat hij dezelfde kleur heeft) en een bende afgrijselijke, maar niettemin sympathieke monsters, spoken en ander lelijk gespuis. Maar Kleine Vampier wil hetzelfde wat andere kinderen elke dag doen: naar school gaan. Na lang zagen geeft zijn moeder dan toch toe. De eerste schooldag draait uit op een grote teleurstelling. Zoals al zijn soortgenoten kan Kleine Vampier nu eenmaal het daglicht niet verdragen, zodat hij enkel ’s nachts op de schoolbanken kan gaan zitten, wanneer andere kinderen thuis liggen te slapen. Via stiekeme briefjes komt ons onsterfelijk heldje in contact met Michael, een jongetje dat maar al te blij is dat iemand ’s nachts zijn huiswerk maakt.

Kleine Vampier, waarvan ook een tekenfilmserie bestaat, is een spin-off van het nog onvertaalde Grote Vampier, een romantische strip voor een ouder publiek. Je zou denken dat Kleine Vampier over de kindertijd van Grote Vampier vertelt, maar niets is minder waar. Grote Vampier was er eerst, maar omdat hij zijn volwassen leven grondig beu was, vroeg hij om opnieuw kind te worden. En zo geschiedde, de gelukzak...

Joann Sfar (Donjon, De Kat van de Rabbijn, Zwarte Olijven,...) is een rasverteller die de zeldzame gave bezit om zowel kinderen als volwassenen te begeesteren. Zo kan hij zijn joodse afkomst niet verbergen. Kinderen voelen zich dan weer aangesproken door de olijke monsters en het kattenkwaad dat de hoofdrolspelers uithalen.

Met zijn bizarre personages, hilarische dialogen en de groezelige, maar toch soepele tekenstijl is Kleine Vampier één van de betere reeksen in het ondertussen omvangrijke oeuvre van Joann Sfar. We kijken al uit naar het tweede deel waarin ons vampiertje en Michel aan kungfu doen. Zoek alvast dekking!