Aan de nieuwe comicreeksen in de zoveelste reboot onder de noemer DC Universum Herboren gaan we ons niet meer wagen bij RW Uitgeverij. De stapel onvoltooide reeksen van de vorige reboot is nog niet verteerd. De eerste Herboren-titels dateren trouwens ook alweer van december 2017. Maar geef ons goeie afgeronde verhalen in één enkele uitgave en daar trekken we onze tijd voor uit.

Absolute Luthor / Joker bundelt twee minireeksen van tekenaar Lee Bermejo (en een legertje inkters) en scenarist Brian Azzarello. RW Uitgeverij gaf Joker al eens uit in 2013, maar het raakte uitverkocht. Nu verschijnt het op groot formaat. Een uitgebreide bespreking van Joker vind je hier.

Terwijl Joker steunt op de psychoses van een gek, introduceert Luthor ons op briljante wijze in de psyche van Lex Luthor. De zakenman geldt als schurk in de reeks Superman, maar zoals je hem hier aan het woord ziet, doet je toch op een andere manier nadenken over Superman en waarvoor hij staat. Bermejo tekent Superman opzettelijk als een gevoelloos, onmenselijk wezen... in die zin dat hij geen mens is, maar een volslagen buitenstaander van een andere planeet. Luthor voert zelf een nieuwe superheldin op die naar de naam Hope luistert. De verrassing die Hope over zichzelf achterhaalt, is van Blade Runner-niveau en plaatst je standpunten op losse schroeven. Tussendoor gaat Luthor tafelen met een onuitstaanbare Bruce Wayne en denk je bij zijn monologen en scherpe analyses over Batman en Superman dat ze eigenlijk wel steek houden.

Azzarello bedient de juiste knoppen om je te doen twijfelen over de goedaardigheid van de superhelden en hun werkelijke drijfveren. In deze tijden van perceptie, framing en fake news is het lastig om goed van kwaad te onderscheiden terwijl gezond verstand zou moeten primeren. Maar laat nu net dat verstand zo makkelijk beïnvloedbaar zijn. Luthor is een sterk staaltje manipulatieve oerkracht verpakt in respectabele voornaamheid. De kleren maken de man, zeg maar, ook al prijkt er geen grote S op de borst.