Voor liefhebbers van literaire werken doorspekt met heel wat filosofische mijmeringen is deze 999 - De Dageraad van het Niets alvast een aanrader. Deze verstripping van de roman van Claude Daubercies, die voorlopig enkel in het Frans verscheen, zit boordevol levenslessen over de mensheid, en die zijn alles behalve positief.

Het verhaal speelt zich af in een middeleeuwse setting waar drie kinderen op de vlucht gaan. Zij worden bijgestaan door een kat waarmee ze telepathisch kunnen communiceren. Hun verhaal zit boordevol ellende en het zal je dan ook niet verbazen dat ze meer dan eens net kunnen ontsnappen aan het onvermijdelijke. Langs de andere kant is het ook een verhaal van hoop. Hoe ellendig je leven ook is, je moet altijd blijven hopen dat het ooit beter wordt.

Zware kost dus om om te zetten in een stripverhaal en we moeten zeggen dat scenarist Denis-Pierre Filippi (Dromen) erin geslaagd is de romantekst netjes aan te passen aan de tekstbeperkingen bij het stripverhaal, zonder af te wijken van de boodschappen die het origineel boek herbergt. Het taalbad waarin we hier in ondergedompeld worden, blijft begrijpbaar voor de modale lezer voor wie het verhaal iets meer mag zijn.

Visueel zal Daubercies ook wel niet geklaagd hebben, want tekenaar Marco Bianchini (Witte Termiet) weet het verhaal dat hier verteld wordt netjes aan te vullen en te verduidelijken. Elke tekening is een kunstwerkje op zich en Bianchini weet de perfecte uitdrukkingen op de gezichten van zijn personages te toveren.

999 - De Dageraad van het Niets is alles behalve een vrolijk verhaal en je zal er even je tijd moeten voor nemen om alles te laten bezinken om alle nuances in het verhaal te doorgronden. Laten we deze recensie dan ook eindigen met de belangrijkste levensles uit deze strip: "want het leven is koppiger dan dood en wanhoop".