Op de voorbije Oscaruitreikingen won de Disney/Pixar-productie Coco vergulde beeldjes voor Best Animated Feature Film en Best Song voor Remember Me. De film is een meeslepend, visueel spektakel van kleur, effecten, muziek en een onderdompeling in Mexicaanse familietradities en folklore. We volgen de belevenissen van het Mexicaanse jongetje Miguel wiens familie een hekel heeft aan muziek terwijl hij er zelf van droomt een muzikant te worden. Miguel komt er op de Dag van de Doden (het Mexicaanse Allerzielen) achter dat zijn betovergrootvader een beroemde gitarist was. De familie beweert dat zijn muziek vervloekt was en dat het daarom elke muzieknoot uit hun leven en dat van Miguel bant. Voor hij het goed en wel beseft, legt Miguel contact met zijn overleden voorouders en begint een tocht in het Land van de Doden waar vergeten worden een gevaar betekent.

De papieren belevenis is niet te vergelijken met een zitje in de cinema. Het verhaal moest ingekort worden en dan wordt er meestal gewied in de grapjes, bijkomende intrige-elementen die wat meer kleur en sfeer geven of krijgen logica, structuur en trouw aan het origineel de bovenhand op de troeven die een verhaal werkelijk onvergetelijk maken. Jai Nitz' versie is goed te volgen, al merken we soms een gecomprimeerde versie van scènes om sneller te kunnen overgaan op de volgende scènes die onmisbare radertjes vormen in de motor van het verhaal. Als je de film niet hebt gezien, kan het daarom wat te vlug gaan. En waarom zou je de stripversie van de film lezen als je de film zo goed vond? Wel, daarom trekken we de kaart van Tony Sandoval.

Het verbaasde ons uitermate om deze Mexicaanse auteur als tekenaar van deze bewerking te zien staan. We kennen en waarderen zijn werk sinds Gorilla hem op ons pad bracht door strips als De Lijk en de Bank, Nocturno en De Onzichtbare Echo's te vertalen, alle sombere verhalen met grafische hoogstandjes. Zijn stijl en manier van inkleuren is in Coco heel herkenbaar. Wat een goede, gedurfde zet van de firma achter deze stripversie om voor Sandoval te kiezen. Veel vroegere stripwbewerkingen van Disney waren doodse, brave, steriele, zielloze producten, maar de laatste jaren zagen we al mooie, volwaardige albums passeren. Coco is nog een van de meest afwijkende strips binnen dat fonds. De grootse decors en de ongeziene kleurenpracht uit de film missen we wel, maar voor 4,95 euro kan je niet sukkelen.