Met deze twee albums wordt het tweede seizoen van zeven afgeronde conceptalbums afgerond. Seizoen 3 is in voorbereiding. We hebben inmiddels Wollodrïn en sinds kort Zeven Detectives te danken aan deze reeks die uit de koker komt van collectiedirecteur David Chauvel. Het idee is even geniaal als simpel: per album beleven zeven personages samen een avontuur. Elk verhaal speelt zich af in een ander genre, van pure thriller over western en sciencefiction tot een post-apocalyptisch zombieverhaal. Zeven Draken en Zeven Schipbreukelingen zijn onder te brengen in het magische fantasygenre.

In Zeven Draken verzamelt een jonge koning die zijn eer verloor zes strijders aan zijn zijde om de laatste zeven levende draken van deze wereld te bekampen en te doden. Het bonte allegaartje reist naar de vier windstreken en staat zijn mannetje op zee, in de bergen en overal waar die krengen opduiken. Het schetsmatige tekenwerk van Sylvain Guinebaud (die al wat draken heeft getekend in zijn albums van De Orde van de Drakenridders) boeit door de hoge frequentie aan actiescènes met mooi opgebouwde pagina's. Het verhaal van Nicolas Mitric is daarentegen wisselvallig. De laatste pagina met een onelegante hoeveelheid verstikkende tekstkaders is er te veel aan.

De tekenstijl van Tony Semedo in Zeven Schipbreukelingen is geen spek voor ieders bek, maar hier is het verhaal veel sterker. Op een vredig, afgelegen eilandje wordt de rust verstoord door de plotse komst van een jongetje. De volwassenen zagen het ergens wel aankomen en dat verontrust hen. De zes andere kinderen op het eiland raken snel bevriend met de nieuweling. Als de jongen hun vertelt dat hij de vuurtoren om een specifieke reden komt doven, start een magisch avontuur waarbij de zeven kinderen op sleeptouw worden genomen in een queesteverhaal met tal van verrassingen en een onthutsende (maar nu ook weer niet zo originele) ontknoping die net iets te lang wordt gerokken.