Kid Paddle. Lang geleden dat we daar nog eens een boekje van opendeden. Niet omdat de grappen niet goed zijn, integendeel. Soms neemt de sleur van het leven de bovenhand en blijft er niet veel tijd over voor een halfuurtje ontspanning. Vandaag was eindelijk zo'n moment dat we onszelf de nieuwste Kid Paddle aanschaften. Verstand op nul, een mok warme chocomelk erbij, voor de open haard met een dekentje en... lachen maar!

Midam vernieuwt nauwelijks wanneer we naar de onderwerpen van zijn grappen kijken. Origineel blijven ze wel. Blorks en zombies zijn al lang geen onbekenden meer voor ons en daar speelt zelfs de dokter op in: hij geeft inentingen met het "zombievirus", zodat kinderen wél zin hebben om naar de dokter te gaan. Kids papa is nu ook al vijftien albums lang Jan met de pet. Wanneer hij toch zijn boekje te buiten lijkt te gaan en de coolerd uithangt, blijkt het maar een fantasietje — iets waar Kid een overschot aan heeft. En wanneer de pater familias per ongeluk een wc-blokje aan zijn broek heeft hangen, ziet hij er nog knulliger uit dan anders. Daarnaast probeert de tiener met zijn vrienden Big Bang en Horace dat o zo moeilijke level uit te spelen in de lokale speelhal en samen willen ze nog steeds dat kaartje bemachtigen voor die nieuwe horrorfilm in de bioscoop. Game over, op elk vlak.

Aan de tekeningen valt weer weinig aan te merken. Met vijftien albums is Kid Paddle al lang een vaste waarde in het genre van de gagstrip. De voorlaatste pagina van het Franstalige tijdschrift Spirou bevat negen kansen van de tien ofwel een gag van Kid Paddle, ofwel eentje van Game Over. Want eindigen doen we het liefst met een lach, dat is gezond.