Bibliografie van Brada
• De Expert
Bibliografie van Jean-Pierre Pécau
• Arcana
• De Verborgen Geschiedenis
• Empire
• Keltos
• Machtsspel
• Major Arcanum
• Man van het Jaar
• Nash
• USA über Alles
• UUR U
• Wonderball
• Zentak
FRONTLINIES 5
Bir Hakeim (mei 1942)


Brada + Jean-Pierre Pécau • Daedalus
56 p. (HC & SC)
Ruimte voor optimalisatie

Ondertussen weten jullie dat we dit vijfde deel van een tiendelige conceptreeks is. Jean-Pierre Pécau, de drijvende kracht achter deze reeks, koos tien "hoogtepunten" uit de Tweede Wereldoorlog en omringde zich met diverse tekenaars. Zo passeerden al Brada, Benoît Dellac, Bane en Dejan Nenadov de revue. Dit vijfde deel werd opnieuw door Brada getekend.

Bir Hakeim (de put van de wijze) is niet enkel een metrostation en brug in Parijs, maar vooral een onderdeel van de veldslag tussen het 8ste Britse leger onder leiding van generaal Neil Ritchie en de asmogendheden onder leiding van Erwin Rommel. In Bir Hakeim trachtten drieduizend vrije Fransen en duizend Joodse vrijwilligers te verhinderen dat de Duitse troepen verder konden oprukken naar Tobroek. Het was ook het eerste succesje van Franse troepen, twee jaar na de verovering van het vaderland in juni 1940.

Het verhaal van dit vijfde album focust echter niet op die veldslag in het algemeen, maar wel op de wedervaren van een aantal personen, met Milou in de hoofdrol. We krijgen wel tankaanvallen, bombarderende Stuka's, mijnenvelden en ander fraais, maar allemaal redelijk chaotisch en fragmentair. En zo gebeurt het dat we noch de veldslag beleven, noch enige sympathie voor de personages ontwikkelen. Wel kon de zijsprong naar Lale Andersen ons bekoren.

De tekeningen bieden, laten we zeggen, ruimte voor optimalisatie, zeker qua gelaatsuitdrukkingen (zowel emoties als het onderscheid tussen de diverse personages).

En het gebeurt zelden, maar deze keer ergerden we ons aan een vertaling. Enerzijds zijn er de storende Gilles de la Tourette-uitbarstingen op z'n Hollands ("Teringlijer!", "Vuile sieflijer!") en anderzijds zijn er schabouwelijke zinnen met als hoogtepunt "Kutzooi. Mijn griet bestiert de garage".

We moesten terugdenken aan de Victoria-oorlogsstrips uit onze jeugd, waarin oorlogsverhalen in ware pulpstijl op ons losgelaten werden. Beperkt qua scenario en tekenstijl, maar het bood vijf minuten leesplezier en je stak er nu en dan nog iets van op. De enige die van ons mocht overleven, was de zoon van King Kong.

> JOHAN DECLOEDT — februari 2018