De nieuwe Simon Spruyt?! Ondanks het feit dat we al een week met een stijve nek rondlopen, keken we daar toch alweer even reikhalzend naar uit. Bries kondigde hem al even aan op de website en de verwachtingen waren hooggespannen. We konden dan ook niet snel genoeg naar de stripboer lopen, ook al speelde onze lage rugpijn weer op. Thuisgekomen verdraaiden we haast onze pols om het boek uit de krimpfolie te vissen en waren we blij dat we net een nieuwe leesbril aangeschaft hadden om al dat moois te kunnen aanschouwen.

Tijdens ons leeshalfuurtje noteerden we het volgende:

• De cover oogt een beetje vreemd, maar de licht mysterieuze schutbladen beloven veel goeds.

• Pagina 1.0: WTF? Een Bijbelcitaat? Uit het boek Job nog wel? Waar gaan we naartoe? Waar gaan we naartoe?

• Pagina 1.1: Een start à la Sprookjes van 1001 Nacht. Mwoah, niet echt onze meug.

• Maar dan...! Pagina 1.4: Verhaaltwist nummer 1. Jaja, zo kennen we onze Simon weer. Hilariteit alom hier!

• Pagina 1.7: De getrainde sprookjeslezer had het misschien zien aankomen, maar wij vielen haast van onze stoel: twist nummer 2. Geniaal!

• Pagina 2.1: Een noodzakelijk, maar fijn intermezzo.

• Pagina 3.1: De queeste van de jonge Zoglu: het verhaal moet natuurlijk aan de gang blijven.

• Pagina 3.4: Politieke correctheid met een knipoog! En bij ons een brede grijns!

• Pagina 3.7: Politieke incorrectheid! Da's om nog harder te lachen!

• Pagina 4.4: Lang geleden dat we nog wat jokes over een kuisheidsgordel waren tegengekomen! Meer van dat!

• Pagina 5.5: Disclaimer: Bel 1813! En snel!

• Pagina 5.9: Zo hadden we ons de eeuwige verlossing niet voorgesteld…

• Pagina 6.2: Im Westen nichts Neues.

• Pagina 6.7: Nog eens tijd voor een serieuze draai in het verhaal. Dat was weer even geleden!

• Pagina 7.1 en verder: Zoglu wordt groot en we krijgen wat inkijk in zijn privéleven! Too much information! Man man man!

• Pagina 8.5: Op zoek naar een Messias. Maar die hadden ze beter niet gevonden… Aiaiaiaiaiai...

• Pagina 8.14: Is dat end nu happy of unhappy? We zijn er nog steeds niet uit!

Een striptekenaar die erin slaagt om ons even al onze ouderdomskwaaltjes te doen vergeten, zo zijn er niet al te veel. Spruyt levert met deze Papa Zoglu misschien wel zijn allerbeste werk af, een album waarin verhaal en tekeningen veel meer zijn dan de som der delen. Verwacht je aan een sprookje, maar eentje dat verteld wordt als de brave kindertjes al lang naar bed zijn en de lokale boeman eindelijk uit de kast komt om met een demonische grijnslach kond te doen van zijn recente exploten. De auteur dolt met zijn lezers, maar geeft hun ook net genoeg vrijheid om hun eigen weg in het verhaal te vinden.

Hoe het tegenwoordig zit met Vlaamse Cultuurprijzen en Bronzen Adhemars is ons al lang niet meer duidelijk, maar dat onze favoriet voor een volgende editie deze Simon Spruyt is, staat als een paal boven water!