Cryptozoöloog Donovan London zit er volledig door na de felbewogen jacht op de mythische prehistorische krokodil Chipekwe. Om de dood van zijn geliefde Luyana te vergeten, zoekt hij zijn wortels terug op. En zo belandt hij weer in zijn geboorteplaats Kotik Creek. Maar de meeste bewoners van het vissersdorpje aan de kust van Alaska zien hem liever vertrekken. Donovan heeft er duidelijk te veel bruggen opgeblazen bij zijn vertrek. Enkel zijn Inuïtmakker Tuak reikt hem nog de hand. Maar al snel gaat de aandacht van de dorpsgenoten naar wat er zich op het water afspeelt. Na een recente aardbeving verdwijnt de ene vissersboot na de andere. Getuigen hebben een enorm monster gezien, de Leviathan! Tuak vreest echter dat de Aipaloovik is ontwaakt. Fake news of echt?!

Met Carthago hadden Eric Henninot en Christophe Bec puur goud in handen. De vondst om een verhaal te vertellen over hoe prehistorische zeemonsters ontsnapten uit een beschadigde afgesloten zeegrot, deden ons een ferm blik superlatieven opentrekken. Voortdurend balanceerde Becs scenario tussen fantasy (de overdreven lengte van de megalodon) en waarheid (inderdaad, de tanden van die haai zijn voor een habbekrats te koop op veilingsites). Als een volleerd schaakmeester plaatste de Fransman voorzichtig zijn levende personages op het spelbord, nauwelijks iets van hun intrigerende bedoelingen verklarend.

Met zijn Emmanuel Lepage-achtige tekenstijl had ook tekenaar Eric Henninot alles om van Carthago de stripreeks van het moment te maken. Maar dan liep het fout. Henninot mocht de derde XIII Mystery tekenen en keerde niet meer terug naar zijn Carthago. Met Milan Jovanovic werd er een degelijke vervanger gevonden, maar ook hij gaf er na twee delen de brui aan. Ennio Buffi vervangt hem voor het vijfde deel van de negendelige reeks rond de megalodon. Of die duiventiltoestanden er mee te maken hebben, weten we niet maar scenarist Bec besloot voor de nevenreeks Carthago Adventures — die hij schreef om het wachten op volgende Carthago-delen wat te verzachten — van bij het begin elk deel door een andere tekenaar te laten tekenen. Na Jaouen Salaün (jammer), Max von Fafner (blij dat hij weg is) is het nu de beurt aan ervaren rotten Brice Cossu en Alexis Sentenac. Zij worden bijgestaan door de ervaren hulpscenarist Alcante. We blijven koele minnaars van hun te zichtbare fotobewerkingen, maar als ze even hun computer aan de kant schuiven, zie je dat ze kunnen tekenen. De actiescènes van Aipaloovik zijn gewoon machtig!

Deel 4 werd getekend door Drazen Kovacevic die we nog kennen van Het Rad. Voor zijn verhaal over de mythische Inuïtwolf Amarok wordt hij bijgestaan door filmscenarist Giles Daoust. We zijn benieuwd wat dat gaat geven als we het in vertaling kunnen lezen. Het supergoed onthaalde vijfde deel over de Siberische yeti met Aleksa Gajic (De Gesel Gods) aan de tekentafel, is inmiddels ook al verschenen in het Frans. Er blijft dus veel muziek zitten in de serie.

Beste Daedalus, vertaal alsjeblieft snel die ontbrekende happen. De cryptozoöloog in ons zal je dankbaar zijn!