MOOIE NAVELS - EERSTE PESTERIJEN 1
Marc Delaf + Maryse Dubuc • Dupuis 48 p. (SC)
|
|
Het leven is geen ponykamp |
|
Tien jaar geleden stond de stripwereld eventjes stil. Er kwam toen een zwierig getekend stripje uit over een stelletjes leeghoofdige bakvissen die denken dat de wereld rond hun eigen kont draait. De juiste lipgloss, de juiste navelpiercing, de juiste string, alles deed er toe om de juiste jongen — ja die met zijn opgefokte moto — te versieren. Bovendien tolereerden de modetrutjes Jenny en Vicky de slungelachtige Karin in hun aanwezigheid omdat ze haar konden gebruiken. Gebruiken, uitmelken of pesten? De grens was flinterdun. Het leven is immers geen ponykamp. Maar Karin bleek sterker dan verwacht, sloeg de juiste jongens aan de haak en hielp uiteindelijk haar klatergouden vriendinnen uit de sloot. De zevendelige serie werd een van de grootste jeugdstripsuccessen van het laatste decennium. De auteurs zijn nog niet uitverteld, maar wat ben je met een reeks waar er geen vijanden meer zijn en waar iedereen elkaars vriend geworden is? De totale initiële spanningsboog is verdwenen. En zo grijpen de auteurs terug naar de beginjaren toen Karin nog volop gebruikt wordt door haar BFF's.
Deze Mooie Navels is weer zalig fout. Vicky en Jenny zijn opnieuw de grootste pestkoppen die je kan inbeelden. Wie niet beantwoordt aan hét en hun mode-ideaal, maken ze met hun blik en wat achteloos dodende woorden genadeloos af. Af en toe verlopen hun plannetjes niet naar hun wens en wint de loser nog eens. Het is een lekker evenwicht dat af en toe wordt verstoord door een witte uitbarsting van acnépuisten of een te spannend Catwomanpakje. Tja, in een tienerwereld is niets vreemd.
Eerste Pesterijen is een prima instapstrip voor die eenzaat die de reeks niet kent. Trouwe fans weten tussen de lijnen al wat gaat komen en deze dubbele bodem maakt dit album extra leuk. De Canadese jeugdschrijfster Maryse Dubuc blijft immers een kraan. Zonder ook maar één moment belerend te doen, blijft ze altijd de juiste toon vinden. De humor is cassant, naïef, hormonaal en heel af en toe melig. Levensgezel Marc Delaf blijft ook nu weer zijn modetrutjes tot leven brengen met enkele lijnen. Losse ruggengraten, benen die te kort of net ellenlang zijn. Niks klopt, maar de strip komt er wel tot leven door. Commercieel én mooi, zo zien we het graag.
Deze Mooie Navels knoopt naadloos aan met de schitterende eerste albums. Dit is een schot in de roos. |
|
> WOUTER PORTEMAN — juni 2017 |