Johan en Allis hebben het eiland Zilverbergen verlaten en trekken verder naar Camelot waar Lancelot wordt toegevoegd aan de cast. Onderweg komen Johan en Allis in de stad Veras waar ze wat duiten kunnen verdienen door aan een gevaarlijke vuurproef deel te nemen. Malfrat blijft hen achtervolgen, Bahaal wil hen tegenhouden en Johan scheert zich zodat hij weer een gladde kin heeft. Fans van het eerste of een later uur ook weer content. Voor hen kan er zelfs nog een variant op de geijkte uitdrukking "maak kennis met het plat van mijn zwaard" vanaf.

De met mondjesmaat rondgestrooide flashbacks naar Johans traumatische kruistochtverleden en de scènes in Camelot winnen per album aan belang en het begint meer en meer in elkaar te klikken. Je voelt gewoon dat er naar een apotheose wordt gewerkt en dat duurt nog drie albums. De Vuurproef bestempelen als weeral een overgangsalbum is te geringschattend voor de boeiende, maar korte intrige die Johan en Alis even ter plaatse doet trappelen in Veras.

We stoorden ons weleens dat Fabio Bono bij de verschijning van elk nieuw album telkens weer zei dat zijn volgende nog beter zal zijn, alsof we nu opgescheept zitten met een album waar hij niet tevreden genoeg over is. Maar hij heeft gelijk, in elk album zie je hoe hij groeit en zich verder nestelt in de grimmige setting en zich de personages eigen maakt. We zijn dol op zijn arceringetjes en we zijn blij dat hij eiste om zijn inkleurder Dimitri Fogolin mee aan boord te trekken. Bono en Fogolin versterken elkaar. De cover van het album vinden we de beste tot nu toe, alleen dat ene plaatje met een door het vuur buitelende Allis is wat knullig.

Fabio Bono en Marc Legendre kregen inmiddels het verdere vertrouwen van de uitgeverij en hebben een contract getekend voor nog eens acht albums na deze cyclus. Het valt nog af te wachten of het weer een langer verhaal wordt, kortere cyclussen of afgeronde verhalen per album.