HET EILAND
Lorenzo Palloni • Microbe 124 p. (HC)
|
|
No man is an island |
|
"No man is an island" schreef John Donne in 1624 en raakte daarbij aan een fundamentele waarheid. Geen mens is een eiland, want we zijn allemaal, ook al is het marginaal, met elkaar verbonden. Hoe eenzaam en eenzelvig we ons ook opstellen, onze woorden en daden hebben steeds gevolgen voor anderen en vice versa.
Zoals we al in onze bespreking van Moederland 1 schreven is Microbe een nieuwe uitgeverij, maar waar het andere eerste album zich in een historisch correcte setting afspeelt, heeft Het Eiland een andere achtergrond. Het zou de zeer nabije toekomst kunnen zijn, het zou een andere wereld kunnen zijn. Het maakt eigenlijk niet zo bijster veel uit, want het gaat zoals zo vaak over de interacties tussen mensen.
Een niet nader bepaalde oorlog tussen het Noorden en het Zuiden zorgt ervoor dat op een niet nader bepaald eiland een groep mannen, vrouwen en kinderen wordt gevangen gehouden. Ze slagen er door een stom toeval in om te ontsnappen, en hun bewakers te overmeesteren. Met de wapens van deze soldaten kunnen ze andere gevangenen bevrijden en ontstaat er een bloederige strijd om te overleven op het eiland. Tientallen jaren later hebben deze bevrijde gevangenen een nieuwe maatschappij opgebouwd, een ogenschijnlijk idyllische oase van rust en vrede, vergeten door de legers van Noord en Zuid. Immers werden er al jaren geen soldaten meer gezien op het eiland. In splendid isolation is het mooi toeven. Deze rust wordt verstoord wanneer dan toch plots een soldaat opduikt, uitgehongerd en wankelend, op zijn benen. De soldaat zal zoals een kei die in een vijver gegooid wordt voor golven zorgen die steeds verder gaan. De samenleving wordt gedwongen zichzelf aan een nader onderzoek te onderwerpen. Wie is de soldaat, wat komt hij op het eiland doen, wat is er gebeurd in de rest van de wereld, is de soldaat wel wie hij zegt te zijn, en welke prijs zijn de eilandbewoners bereid te betalen voor hun manier van leven?
Het Eiland is een zeer mooie strip, al waren we in het begin niet wild van de grafische aanpak. Het sprak ons persoonlijk niet zo aan, maar na een eerste lezing van het album moeten we toegeven dat het werkt. Een meer dan degelijke strip, met een intelligent scenario en dat langer blijft hangen dan de duur om het te lezen. Puik werk. |
|
> WIM DE TROYER — januari 2017 |