Bibliografie van Luca Blengino
• Casus
• De Vorsers
• WW2.2 - Een Andere Tweede Wereldoorlog
• Zeven
DE 7 WONDEREN 5
De Piramide van Cheops - 2565 v. Chr.


Carlos Magno + Luca Blengino • Daedalus
56 p. (HC & SC)
Piramidespel

Onze vakantie in Egypte: het moet ergens de zomer van 1998 geweest zijn... Bloedheet was het! Het kwik haalde moeiteloos de 45 graden en de airco in het busje draaide overuren. Toen we na een rit van een goed uur eindelijk op onze bestemming aankwamen, voelden we ons als gevriesdroogd rookvlees. We stapten uit de minibus en voelden de koude rillingen nog zeker een halfuur over onze rug lopen. We stonden namelijk oog in oog met de sfinx en de Grote Piramide op het plateau van Gizeh, vlakbij Caïro. Zelden waren we zo onder de indruk van een fenomeen dat door mensenhanden gemaakt is. Dat perfecte lijnenspel, dat gevoel van oneindigheid: eat your heart out, Manneken Pis! Natuurlijk hadden we ons goed voorbereid: we waren op de hoogte van alle mysteries die over de piramide de ronde deden en lieten ons maar al te graag meeslepen door de intrigerende verhalen van de lokale gids. En ook twintig jaar later staat die dag nog steeds hoog gequoteerd in ons persoonlijk topperslijstje.

Aangezien we ons goed geamuseerd hadden met de vorige vier delen, waren we dan ook uitermate benieuwd hoe scenarist Luca Blengino een plot had opgebouwd rond dit vijfde wereldwonder, het enige dat trouwens anno 2017 nog overeind staat. En Blengino doet het weer! Hij koppelt een duivels moordcomplot aan een geloofwaardige historische setting en houdt de reeks op hoog niveau, al moeten we toegeven dat dit niet het sterkste deel uit de serie is. We hebben er in elk geval alle vertrouwen in dat hij ook de Kolos van Rhodos en het mausoleum van Halicarnassus nog van de nodige nevenintriges weet te voorzien.

De tekenpen werd deze keer gehanteerd door Carlos Magno, een Braziliaans artiest die normaal vooral in comicmiddens actief is (bij Planet of the Apes en Guardians of the Galaxy bijvoorbeeld). Hij weet ons vooral te overtuigen met zijn fijne decors, maar scoort iets minder met zijn soms nogal summier uitgewerkte personages.

Deze 7 Wonderen slagen er steeds weer in om onze geschiedenisgoesting te doen toenemen. Misschien toch onze Nijlcruise nog maar eens dunnetjes overdoen?

> MARIO STABEL — januari 2017