Waar het vorige gebundelde tweeluik de tand des tijds glorieus heeft doorstaan, geldt dat niet voor beide verhalen uit deze achtste Roodbaard-integrale. In het eerste verhaal, Het Hellevuur, komt de vierdelige cyclus rondom de ontvoerde Caroline de Muratore tot een einde. Het is een klassiek achtervolgingsverhaal, maar achteraf gezien had het verhaal ook in drie delen verteld kunnen worden, nu duren sommige scènes wat ons betreft net iets te lang.

Na het overlijden van Victor Hubinon moest er een nieuwe tekenaar gevonden worden. Uiteindelijk duurde het dertien jaar voor deze cyclus afgerond raakte. In de persoon van good old Jijé werd de vervanger van Hubinon gevonden. Zijn naam komen we de laatste maanden regelmatig tegen in diverse besprekingen. De beste man is al meer dan dertig jaar overleden, maar zijn nalatenschap is bijzonder indrukwekkend. Hij heeft aan vele bekende titels meegewerkt zoals Tanguy en Laverdure, Roodbaard, Blueberry (voor covers en eventjes inspringen voor een zieke Jean Giraud), Robbedoes en Kwabbernoot, Jan Kordaat en natuurlijk Jerry Spring.

Het tweede verhaal in deze integrale is Het Eiland van de Verdwenen Schepen en dat behoort grafisch niet tot het beste werk van Jijé, maar wel tot het beste van Jean-Michel Charlier. Althans in de vierdelige cyclus waar dit album onderdeel van uitmaakt. Hierin gaat Erik op zoek naar Roodbaard en zijn nieuwe Zwarte Valk (ja, alweer een nieuwe boot), maar Roodbaard komt nooit aan op Tortuga. Hij blijkt op zoek te zijn gegaan naar de Spaanse schat op aanwijzingen van de onbetrouwbare Piet Gouda. Erik ontdekt pas laat welk duivels plan de hebzuchtige gouverneur Phips heeft ontvouwd.