We kunnen deze bespreking starten met een schets van een spannende, levensbelangrijke voetbalwedstrijd. Toch zouden we het belang ervan niet voldoende kunnen onderstrepen. Wat we ook kunnen doen, is de reeks Alleen er ter vergelijking bij betrekken. De personages uit de reeks van Bruno Gazrotti en Fabien Vehlmann weten immers ook hoe ze stierven. Het zou afbreuk doen aan Louca, die alleen maar op dat ene vlak een raakpunt heeft met die jongerenreeks. Daarom focussen we ons integraal op de ontknoping van Louca, die in het Frans erg succesvol was. Ook in het Nederlands heeft de tienervoetballer een groot aantal harten veroverd, waaronder het onze.

Het team van het Quanfrin-lyceum speelt een wedstrijd op leven en dood tegen de Condors en dat valt bijna letterlijk op te vatten. Bij verlies wordt Louca's team opgedoekt. De Condors staan bovenaan en zijn al een tijdje kampioen, dus een hapklare brok wordt het alvast niet. In dat elftal speelt Hugo, de grote broer van Louca's droommeisje Julie. Nathan, de geestvriend van Louca die hem helpt voetballen, stuurt aanvankelijk zijn kat naar de wedstrijd. Alles lijkt tegen te zitten, maar daar wil de jonge Louca graag een stokje voor steken. Je mag afgaan wanneer je wil, maar niet als je oogappeltje erbij is.

Bruno Dequier wijkt niet af van zijn alom gekende dynamische, expressieve stijl, waarin hij hoofden uitvergroot om een overdreven emotie over te brengen. Hiervoor lijkt hij zijn mosterd te halen bij animeseries zoals Pokémon en Dragonball Z. Bovendien heeft hij nog een heleboel ervaring uit de wereld van de animatie- en tekenfilmwereld en dat blijven we merken aan de stijl van het verhaal en de pagina-indeling.

Aan alle mooie verhalen komt een einde, dus ook aan deze cyclus vol spanning, humor en ontroering. We hebben genoten van elk deel en we leefden toe naar de ontknoping die onze verwachtingen oversteeg op alle vlakken. Strip2000 heeft alvast een goede zaak gedaan om Louca in het Nederlands uit te geven. Dequier zet de deur toch nog op een kier met een epiloog, zodat hij er nog een vervolg aan kan breien. Enerzijds voelen we ons voldaan, want de cirkel is rond. Anderzijds hopen we op een nieuwe cyclus met nieuwe invalshoeken, personages en verhaallijnen.