LOU! 7 De Hut
Julien Neel • GlĂ©nat 48 p. (SC)
|
|
De nieuwe Roze Bottel |
|
Quizke! Van welke stripreeks zijn er al 2,5 miljoen albums verkocht, vertaald in twintig talen? Welke reeks kreeg een teken- én een bioscoopfilm? En welke reeks won bovendien tal van stripprijzen waaronder tweemaal de beste jeugdstrip van Angoulême? Niemand?! Het antwoord is Lou! Lou past is het rijtje van Mooie Navels, Dad en Tamara: heerlijk volwassen stripjes over tieners die gekweld worden door de liefde en hun onvolwassen ouders. Net als Dad vertederde dit stripje zijn lezers met zalige, ronde tekeningetjes in pastelkleurtjes. En dan kwam deel 6. Auteur Julien Neel schreef toen een spacecakeverhaal over kristallen, liefde en sciencefiction. Dit was voor ons Rork op pastel. En toen werd het stil rond de reeks, heel stil.
Vandaag is Lou terug. Ze is weer wat ouder geworden, en gaat in dit verhaal op pad met al haar vrienden en vriendinnen. Haar jeugdlief Tristan, de smartphoneverslaafde vriendin Mina, de cynische goth Marie, Lous alleenstaande moeder met haar babylaserninja, haar norse oma en haar al even grove buurman. Ze zijn weer allemaal van de partij en pikken de draad naadloos weer op na het voorlaatste deel. Ook de tekenstijl is weer even rond en schattig als in de beginjaren. Maar er is iets veranderd. Dit is niet meer de lieflijke Lou van de eerste vijf albums.
Fransman Julien Neel slaat een nieuwe weg in met zijn succesreeks en gaat volop voor het ongerijmde. Dit is de nieuwe Roze Bottel. Grappig, lief, poëtisch en vooral absurd mooi. De bende rond Lou verzeilde in het dorpje Doodstil waar haar grootmoeder woont. Dit door de hele (virtuele) wereld vergeten dorpje wordt bevolkt door de vreemdste mensen. Kilometers verderop zoeken wetenschappers in een bestelwagen naar het centrum van het excentrieke. En jawel hoor, hoe dichter ze Doodstil naderen, hoe doller hun meetapparatuur wordt. Om anoniem te kunnen reizen, rijden ze rond in een tot bes omgebouwde bestelwagen en hebben twee dansers en een braambesmascotte mee. Als er één ding niet opvalt, is het wel reclame. En zo rijdt die gekke bende het vergeten dorpje binnen. De lokale majorettes heten het narrenschip welkom. En dan moet de echte lof der zotheid nog beginnen.
Achter de reeksnaam Lou! staat een uitroepteken. Het puntje ervan werd vervangen door een hartje. Dit zegt het allemaal. Lou! is een waaw-reeks die ons hart sneller doet kloppen! |
|
> WOUTER PORTEMAN — november 2016 |