XIII 17
Het Goud van Maximiliaan
William Vance + Jean Van Hamme • Dargaud
48 p. (SC)
|
|
| De naam is XIII, Marie XIII |
|
Er zijn van die dingen die ieder jaar terug komen: stakend treinpersoneel, prins Filip die kinderen krijgt, orkanen met idiote namen, betrapte wielrenners, onze verjaardag,... In dat rijtje horen ook enkele verkoopstoppers van Van Hamme thuis. Dit jaar mag na Lady S. 2 de nieuwe XIII zorgen voor de tweede betalingsschijf op de bankrekening van de Steven Spielberg van Strippywood. Ook zijn andere blockbuster, Largo Winch, volgt nog vóór de jaarwende.
Geboren ongeluksvogel XIII bevindt zich aan het begin van dit zeventiende deel op één of ander paradijselijk strand in Mexico. In het vorige album bemachtigde hij eindelijk de beruchte derde horloge, die hem en zijn vrienden naar een fabelachtige schat moet leiden. De code, gevormd door gegraveerde tekens in drie zilveren horloges, is echter onbegrijpelijk en er is wat gepuzzel nodig. Het totaal onbetrouwbare smoelwerk van de man wiens hulp bij het ontcijferen wordt ingeroepen, belooft weinig goeds. Het wordt allemaal nog erger als opperbitch Felicity Brown het hazenpad kiest. Intussen heeft ook aartsvijand nummer één en baas van de NSA, Frank Giordino, het niet onder de markt. Zijn functie en zijn macht hangen aan een zijden draadje en hij staat onder zware druk. In paniek probeert hij generaal Wittaker te liquideren. Als die de aanslag overleeft, zit ome Frank helemaal in de stront...
Van Hamme knoopt in dit album een aantal losse eindjes aan elkaar. De zoektocht naar het goud en enkele andere kleine details vullen langzaam de puzzel verder op. Hij levert zo op automatische piloot een goeie, maar heel voorspelbare aflevering af in de zoektocht van XIII. Risicoloos vakwerk, ook van Bronzen Adhemar-winnaar William Vance, die zich niet meer waagt aan tekentechnische verrassingen of visuele hoogstandjes. Sober, maar toch efficiënt. En gelijk hebben ze, want de ervaring van beide heren houdt alles moeiteloos overeind. Dit deel, een klassiek avonturenverhaal, betekent ongetwijfeld terug kassa kassa.
Voor één keer blijft ook de rode draad van de reeks, de witte muur in het geheugen van de man met het ongeluksgetal, buiten beeld. Hij heeft het zo druk met zijn zoektocht naar de schat dat hij zijn geheugenverlies gedurende 48 pagina's uit het euh, hoofd verliest. De afbraak van de muur houdt Van Hamme ongetwijfeld voor de grote finale volgend jaar. Wij konden in de catacomben al uit (on)betrouwbare bron de onthulling van de ontknoping opvangen (u houdt dit stil!). Onze held zou zijn geheugen verloren hebben tijdens een geslachtsoperatie. Technisch gesproken gaat het dus om een heldin. En als geheugensteuntje kerfde zij haar naam nog net vóór de operatie in haar schouder: Treize... Marie-Thérèse! |
|
| > PETER D'HERDT — september 2005 |
