In de eerste cyclus van De Reis van de Vaders gingen drie vaders hun zonen achterna die zich als apostelen bij Jezus Christus schaarden. In de spin-off De Exodus volgens Yona kwam er een scenariotechnische ingreep om het via een voorouder van een van die vaders over Mozes te hebben, toch een periode die zich zo'n anderhalf millennium eerder in de geschiedenis situeerde.

In de nieuwste cyclus vertolken de drie vaders slechts een figurantenrolletje, ze lopen letterlijk de ware protagonisten tegen het lijf, een stelletje ongeregeld dat onder het mom van het leiden van de revolutie en onder leiding van Barabbas de ontvoering beraamt van een Romeinse functionaris. Hij heeft de gewoonte om een luchtje te scheppen in de rosse buurt. Bij zijn terugkeer naar huis wil het vijftal toeslaan. De ontvoering wordt een succes, maar er zijn complicaties mee gemoeid. Barabbas' bloedeigen broer Mozes is niet van de slimste en de verdere opvolging voor het losgeld wordt een ramp. Tussendoor bezoekt Jezus Jerzualem, volgens een van de ontvoerders is dat bezoek een atcie georganiseerd door de cel van Galilea. "Die hebben altijd van die maffe ideeën".

Zo zit het vol met milde geestigheden omdat wij, die katholiek zijn opgevoed, beter op de hoogte zijn van wat er met Jezus, maar ook met Barabbas gebeurde. De manier waarop David Ratte het allemaal vertelt, op een luchtige, spitante toon, doet ons ook dit album weer beschouwen als een ontbrekend evangelie van de grappigste stripapostel van het moment.