Waar te beginnen met De Heer Vastenavond van As? Het verklaren van deze klepper van net geen driehonderd pagina's zou voer zijn voor theologen, filosofen en andere Rik Torfsen onder ons. Laat ons beginnen met de eerlijke melding dat we er bijna zelf niet door geraakten. Vrolijk word je hier niet van, en bij momenten ga je je afvragen waarom je er ooit aan begonnen bent. Maar net als bij elke boetetocht is er verlossing aan het einde. Elke kermis is een geseling waard, om in het thema te blijven.

Victor Tortelduif komt ongelukkig ten val en overlijdt. Het purgatorium of het vagevuur waarin hij ontwaakt, blijkt al vier eeuwen stelselmatig gevuld te worden met onze skeletale overblijfselen. Een sardonische wereld waar verveling en monotomie de plak zwaaien op dictatoriale wijze. Of zoals het omschreven wordt in de strip zelf: "een onleefbare afgrond waar de permanente onzin heerst, waar het leven ten koste van ons doorgaat en waar ieders enige kopzorg het behoud is van zijn of haar skelet!" Vanaf nu wordt hij Vastenavond van As genoemd, en zijn komst zal snel, zoals een steen in het water, dit spiegelbeeld van onze wereld overhoop gooien.

Éric Liberge gooit ons in deze deprimerende wereld waar we soms kop noch staart aan krijgen, waar we wanhopig proberen enige lijn te trekken, maar soms enkel hoofdpijn en het grote niets vinden. Maar zo is het leven toch ook? We doen toch maar wat? Zoals hij vertelt in het verhelderend interview aan het einde van deze prachtige bundeling: "als een aap die over een schaakbord heen loopt, alle stukken omgooit, zich op de borst slaat en dan beweert dat hij de partij heeft gewonnen"?

Een hele boterham. Hermetisch. Donker. Verwarrend. En van een grote schoonheid, ook wat de klassevolle uitvoering van deze integrale betreft. Een volwassen werk, dat echter niet door iedereen zal gesmaakt worden. Het deed ons bij momenten aan Reis naar het Einde van de Nacht van Louis-Ferdinand Céline denken. Mijn god, wat hebben we dat boek vervloekt, maar we konden het niet neerleggen.

Wees dus gewaarschuwd, zonnestraaltjes en spring-in-het-velden, dit is misschien geen spek voor jouw bek. Maar de hypochonders, zwaarmoedigen en pessimisten onder ons gaan hier een heerlijke kluif aan hebben. Wij gaan hem alvast nog eens herlezen.