Er is iets vreemds aan de gang. Juffrouw Pussy, die de avances van Urbanus doorgaans negeert, is hoteldebotel op hem verliefd. Ze brengt hem een serenade, ze zorgt dat hij de beste punten van de klas krijgt en ze komt zelfs bij Urbanus inwonen. Voorlopig moet ze van Eufrazie wel in het rattenkamertje slapen met een kuisheidsgordel aan zolang Pussy niet met haar zoontje is getrouwd. Van een voorhuwelijks kind wil Eufrazie niet weten. Dat kan alleen maar fout lopen. Urbanus is daar zelf het levende voorbeeld van. Dan maar trouwen... Wat krijgen we nu?

In strook 9 krijg je van vlieg Amedee al een verklaring voor deze rare gebeurtenissen. Tenminste als je doorbladert naar strook 96 en het verdere leesplezier voor jezelf wil vergallen. Dat hebben we onszelf niet aangedaan zodat we ons de hele tijd bleven afvragen hoe de vork in de steel zit. De ietwat aparte verhaalstructuur biedt dus spanning met Pussy in een glansrol en Urbanus vooral als lijdend onderwerp. Als het voor ons al zo plezant is, hoe zou het dan voor de makers van dit 168ste Urbanus-verhaal geweest zijn? Willy Linthout en Urbanus blijven zichzelf, elkaar en de lezer uitdagen, dat is duidelijk. Op naar hun 169ste beproeving!