Na een paar opeenvolgende cyclussen waarin er heel wat afgereisd, achtervolgd, rondgerend en nog wat actieve werkwoorden met voorzetsels eraangekleefd is ondernomen, blijven we in het min of meer afgeronde Jack Tupper gewoon thuis. 't Is te zeggen, de riante woning waar de republikeinse verzetsleider Victor Hugo zijn basis vestigde om de plannen van keizer Napoleon vanuit te dwarsbomen. Er dreigt een pestepidemie en de republikeinen worden in het huis in quarantaine geplaatst, zeg maar opgesloten. Terwijl een storm voor brokken zorgt, is de spanning met het uur meer en meer te snijden. Ondertussen sluipen er indringers binnen waarvan er een een bloederig spoor nalaat. Hij is op zoek naar een manuscript, het manuscript van Jack Tupper die een uitzonderlijk apparaat beschreef om zich in een oogwenk naar diverse ontvangpunten op Aarde te verplaatsen.

We raakten wat versuft door de vorige albums die ons niet meer zo konden boeien als voorheen. Met dit tiende album (het eerste verscheen in 2007) grijpt de alternatieve steampunkperiode weer helemaal onze aandacht en opent het een nieuwe piste naar de volgende delen. Fred Duval heeft zich wat ons betreft dus herpakt. Mischien dat de lesjes van Jean Van Hamme, onder wiens supervisie Duval deel 10 van XIII Mystery schreef, hem een nieuwe kijk op het vak hebben gegeven.