Eigenlijk lijkt het een heel eenvoudig, maar tegelijk is het ook een geniaal idee. Een actiestrip over een Amerikaanse belastinginspecteur. Met een license to kill àla James Bond en met in elk album een klein stukje onthulling van zijn verleden en persoonlijkheid weet good old Stephen Desberg ons al bijna vijftien jaar te interesseren voor de avonturen van Larry B. Max. Als je deze formule goed bewaart, kan je nog jarenlang vooruit qua verhaallijnen. Toch vindt Desberg het nodig om in de laatste vier albums een andere kant met onze fiscale speurhond op te gaan. Wellicht dat we over zes jaar spreken van een geniaal idee, maar op dit moment hebben we er toch onze twijfels over.

De verhaallijn over wapenhandel in Afrikaans oorlogsgebied is goed gekozen en we zijn van mening dat een goede scenarist hier meerdere albums over kan volschrijven. Sterker nog, met een getalenteerde tekenaar zit hier nog veel potentieel in voor een nieuwe topserie. Het nieuwe auteurstrio van Bob Morane liet hier bijvoorbeeld ook hun licht op schijnen. Maar in de achtste I.R.$.-cyclus Handel in Zielen lijkt het wel of Desberg zich wat heeft vertild aan dit zware onderwerp. Hij weet de verhaallijnen wel aan elkaar te breien, maar dit keer blijven we zitten met enkele afgerafelde eindjes.

Want waarom had wapenhandelaar Rick Richards nou een dubbelganger? Wat is de reden dat een Afrikaanse zakenman moet worden vermoord en wat is het lot van een van de hoofdpersonages? Sommige plotwendingen lijken er met de haren bijgesleept. In de laatste pagina's toont Desberg alsnog zijn vakmanschap aan en weet hij ons net op tijd te interesseren voor een vervolgcyclus. De titel van het zeventiende album luidt Larry's Paradise. Zou hij nu zelf aan andere kant van de telefoonlijn willen werken?

Aan de mooie en interessante cover zal het dit keer niet liggen want die straalt wel avontuur uit. Maar we hopen dat Bernard Vrancken de volgende keer weer zelf de tekenpen hanteert en zich niet van Photoshop bedient of de minder getalenteerde schetsen van Daniel Koller volgt. Larry is wel weer meer Larry maar het blijft soms behelpen met gezichtsuitdrukkingen of achtergronden.

Zijn we dit keer kritisch? Ja, dat geven we grif toe. Maar van een langlopende reeks als I.R.$. verwachten we soms gewoon meer omdat we weten dat het mogelijk is. Behaalde resultaten uit het verleden geven hier genoeg aanleiding voor. Dus heren Desberg en Vrancken, we beloven jullie dat we de volgende keer weer gewoon van de partij zijn en dat jullie weer een goed verhaal produceren. Afgesproken?