Kijk, dat is tof. Na jaren zware onenigheid over de echte kleur van Zwarte Piet, is het Sint Nicolaas Genootschap vandaag tot een definitief akkoord gekomen. Nada roet, nada slavenproblematiek, nada racisme,... Zwarte Piet is zwart omdat zijn mama zwart is. Zo simpel is het. Dat is nu eens typisch Ayak + Por. Verfrissend, scherp maar bovenal heel logisch. De max.

Het Inuïtmeisje Ayak treedt met eenzelfde open kijk de wereld tegemoet. Alles is haar nieuw, vreemd maar vooral heel boeiend. Gelukkig wordt ze in haar zoektocht geruggesteund door een gekke professor in de cryptozoölogie, haar fabelhond Por en een geest. Inderdaad, een geest. Die is na het vorig deel blijven plakken, en niet meer in zijn mottig theepotje te krijgen. Nochtans mocht Ayak van hem maar één wens doen. Maar de snuggere meid wenste dat ze elke dag één wens mocht doen. En nu zit de djinn met het drietal opgescheept. Om hen wat te verwarmen, neemt hij hen mee van de Noordpool naar zijn sprookjesstad van duizend-en-een-nacht. Het is er zalig flaneren tot plots iedereen wegstuift en zich verstopt. Daar is immers de zoon van de sultan op zijn olifant. En niemand mag hem zien of spreken, of anders zou het wel eens slecht kunnen aflopen... Maar Ayak zou Ayak niet zijn, mocht ze hem toch niet aanspreken. Al snel blijkt dat de jongen niet van de slimsten is, en dat de sultan bang is dat zijn volk hem hiervoor zal uitlachen. Gelukkig heeft Ayak nog haar dagelijkse wens over.

Het debuut van Ayak + Por was vorig jaar dé grote verrassing in onze striplanden. Drie kortverhaaltjes. Meer had tekenaar Wilbert van der Steen niet nodig om echt iedereen te overtuigen van zijn fijne grafiek en gedurfde inkleuring. Met De Eenzame Sultan bevestigt de Nederlander moeiteloos zijn enorme klasse. Het grote vraagteken was het scenario. Waarheen zou deze reeks ons leiden? Amoras-scenarist Marc Legendre koos voor het vergeten genre van het surrealistische sprookje. Ergens tussen Stoppeltje, Frommeltje en Viola, Little Nemo en Philemon in. Absurd poëtisch, maar evengoed gewoon grappig en ondanks/dankzij de woordspelletjes toch geschikt voor kinderen. Mochten we deze strip als tienjarige tegenkomen in een verzamelband dan was het die reeks die we als een van de laatste gingen lezen. Maar het zou wél die strip zijn die we jaren later nog zouden koesteren. Ayak + Por is een strip die iets doet met een mens.

De auteurs leggen de lat voor zichzelf heel hoog, maar kiezen niet de gemakkelijkste weg naar de top. Zo mijden ze doelbewust het platgetreden pad van commerciële toegevingen. Hier geen klassieke inkleuring binnen de zwarte inktcontouren, of eendimensionale verhalen vol geweld en bloot... Toch is Ayak + Por geen wereldvreemde arty-farty strip. De kwaliteit spat gewoon van de bladzijden, zowel qua verhaal als tekeningen. Ayak + Por is 100% genieten. Elk kadertje. Elke pagina.

Mocht het nu nog niet duidelijk zijn: als er een Nederlandstalige strip is die het verdient om internationaal gelanceerd te worden, is het wel deze.