Hoogdagen, hoogdagen zijn het. Niet minder dan vijf strips verschenen er deze herfst van de Kempenaar Charel Cambré. De alternatieve Suske en Wiske-strip De Spitse Bergen (op scenario van Tom Waes voor het goede doel SOS Kinderdorpen), de laatste Amoras, een best of-album van Albert & Co, de spin-off Filip van België en de gloednieuwe voetbalstrip Pinanti United. Graag laten we ons licht schijnen over de laatste drie albums.



Voor Fan, het voetbalmagazine dat je ieder weekend vindt in de krant Het Nieuwsblad, maakt Charel Cambré nog eens een echte voetbalstrip. Verwacht je echter niet aan indraaiende vrijschopscènes, loepzuivere panenka's of spectaculaire rabona's. Het is Cambré te doen over de randzaken die het Belgische voetbal net zo mooi maken. Een pintje pakken, de WAGs van den Aldi en vooral het eeuwige gelul over het spelletje. Fan-hoofdredacteur Bart Cop is de paparazzo van dienst. Elke week schotelt hij Cambré een actuele roddel voor en heel vaak is die verbonden aan een reportage die verschijnt in het magazine. Om alles alsnog een rode draad te geven, schonk Cambré ons de tovenaar van de trainers, de Raymond. Deze voormalige Gouden Schoen is nu, tientallen kilo's later, trainer van een jeugdploegje. Onder zijn hoede spelen spelertjes die verdacht goed gelijken op Eden Hazard, Thibaut Courtois, Marouane Fellaini en andere Lionel Messi's.

En zo rol je al snel over de grappen van een veterstrikkende Anthony Vanden Borre, een bijtende Luis Suarez of de vrouwenmagneet Jan Mulder. Niet elke anekdote heeft zijn eeuwigheidswaarde — Olivier Deschacht mag voor ons part elke match vervangen worden — maar heel vaak ontlokt dit album ons fijne aha-erlebnissen die we graag verder bespreken in Café Extra Time. Pinanti United heeft evenveel houdbaarheidswaarde als een WK Panini-stickerboek, maar geloof ons, dit wil elke voetballiefhebber gelezen hebben.



Er zijn twee zaken die de Vlamingen bezig houden en dat is Koning Voetbal. Voetbal bespeelt de vlot tekende Charel Cambré met Pinanti United. Met zijn strip Albert & Co zorgde hij er in zijn eentje voor dat ons koningshuis menselijk werd. De afstandelijke, onbereikbare koninklijke familie van ons land gaf hij kleur en karakter. Albert, Paola, Fabiola, Laurent,... ja zelfs de kleurloze Claire drukken we nu aan ons hart. Het zou onze familie kunnen zijn.

In de bundeling De Dikke Albert vinden we de beste grappen terug die de voorbije jaren verschenen zijn in de albums van Glénat. Opvallend is hoe de tekenstijl ten gunste is geëvolueerd. De overgang van drie naar vier stroken per pagina zorgt ervoor dat Cambré veel fijner en toegankelijker tekent én dat de grappen beter uit de verf komen. Grappen die opvallend genoeg, na al die jaren, overeind en actueel blijven. Dit is meer dan geslaagd.



Ze gaan gevloekt hebben bij het royaltyblad Story... In plaats van die gezellige, spraakmakende Albert II kwam plots koning Grijs aan het hoofd van ons land. Risicoloos, neutraal, braaf,... Er zijn leukere helden te bedenken. Toch besloot Charel Cambré er zijn royaltystrip verder te zetten. Albert werd Filip. Uitgeverij Glénat werd ingeruild voor Strip2000. Maar net zoals Kuifje zijn Haddock en La Castafiore had, heeft koning Filip nu zijn vamp Mathilde en de nar Laurent naast zich. De grappen worden spitser, straffer en tijdlozer. Hun karikaturaal karakter staat er en zo kan Cambré het zich permitteren dat hij onze koning op zwier laat gaan in een boerka, of zelfs de Smurfen ontmoet tijdens een herfstwandeling. Alles kan. En alles mag. Elke paparazzo zou geld geven om het gezicht te zien van koning Filip als hij de maffe vervolggags onder ogen krijgt van Mathilde die dolverliefd wordt op Ronny, de stoere dubbelganger van koning Filip. Toch gaat Cambré nooit echt over de schreef. De afscheidsgag over het overlijden van koningin Fabiola behoort tot het meest respectvolle dat ooit verschenen is in de Story. Frituur Belgique is een toppertje.



Drie albums. Drie keer raak. Charel Cambré en zijn studiomedewerkers maken van dit drieluik geen grote kunst. De spectaculaire grafiek bewaart hij wel voor het complexere Amoras. Cambré schenkt ons vlot leesbare, grappige instapstrips voor iedereen van 7 tot 77. Man én vrouw. Jong én oud. Als we ons niet vergissen, was ene Willy Vandersteen de laatste die daar echt in geslaagd is.