Bibliografie van Patrick Van Oppen
• 24/7 - Politieverhalen van de Straat
• De Avonturen van Tommeke
• De Vijfde Man
• Mr. Nobody
• Op Weg met Jan Berchmans
• Pieter Aspe
Bibliografie van Sytse S. Algera
• 24/7 - Politieverhalen van de Straat
• De Verloren Verhalen van Lemuria
• Vluchtelingen
DE VRIES 3
Ontspoord


Patrick Van Oppen + Sytse S. Algera • Don Lawrence Collection
48 p. (SC)
Extra mile

Met het eerste deel van 24/7 en deel 3 van De Vries slaat het duo Patrick Van Oppen en Sytse S. Algera een dubbelslag. Waar 24/7 echter de nadruk legt op dagelijkse situaties kiest De Vries voor het haarspeldbochtenparcours van louter actie.

In Ontspoord drijft een onderzoek naar mensensmokkel en gedwongen prostitutie via een datingsite voor meisjes journalist John De Vries naar Ibiza. De trigger is de verdwijning van vier meisjes in Nederland. Nu nog het smoking gun vinden. Hij krijgt er meer mee te maken dan hem lief is want zijn eigen dochter is in de ban van een loverboy met connecties. Ook Johns zoon raakt in de problemen als hij zijn zus wil beschermen. Met zijn dochter als lokaas komt het onderzoek in een vijfde versnelling. Het escaleert in een spannende achtervolging.

Er wordt De Vries geen rust gegund. Na het veelbelovende eerste deel en het teleurstellende deel 2 kennen we hem nu als een vlotte kerel die letterlijk en figuurlijk door een vuur gaat om zijn doel te bereiken. Maar raak niet aan zijn familie want dan gaat hij rücksichtslos te werk! Dan vallen er brokken en ondervinden naasten de gevolgen van de risico's die hij neemt. We verlangen eigenlijk niets meer van een goeie thriller waarin de psychologie van het hoofdpersonage het oppervlakkige overstijgt. En toch vinden we dat er nog meer in John De Vries schuilt. Duistere kantjes die nu nog niet goed genoeg zijn uitgewerkt, een op te lopen schuldgevoel dat niet tot één album beperkt blijft of een te overwinnen persoonlijk probleem (in deel 1 vermoedden we nog een alcoholprobleem). Mocht scenarist Algera die weg nog meer bewandelen, dan kan zijn stripreeks enkel aan belang winnen.

Het realisme van Van Oppen kent nog altijd dezelfde gebreken. Veel goede wil, maar net die extra mile te weinig om niet steeds te hoeven denken: "dit klopt niet helemaal". Hele prenten, hele pagina's zelfs, lijken perfect, van personages tot decor. En dan is er altijd weer een anatomische wanverhouding, te korte of te lange lichaamsdelen, verhoudingen tussen hoofd en lichaam of zelfs het verschil tussen voor- en achterkant onder het middel van de personages, die je doen afvragen wanneer Patricks groeiproces (want dat is er!) nu eindelijk eens tot het punt komt dat we geen bezwaren meer hebben... Toegegeven, 24/7 vonden we beter afgewerkt. Zie je wel!

> DAVID STEENHUYSE — september 2015