SAGA 2
Fiona Staples + Brian K. Vaughan • RW Uitgeverij 144 p. (HC)
|
|
Passioneel |
|
Marko stelt zijn vrouw Alana voor aan zijn ouders. De kennismaking is alles behalve hartelijk. Vergeet niet dat Alana tot het ras van de aartsvijand hoort, dat zoonlief ineens met een kleinkind voor hun neus staat en dat Alana's moeder op de koop toe net hun babysitter (een geest zonder ledematen) wegjoeg met een spreuk. Marko wil de babysit terughalen die vermoedelijk naar de dichtstbijzijnde planetoïde is verjaagd. Zijn moeder gaat met 'm mee. Daar staat Alana nu met kind en niet meer dan een badhanddoek om het lichaam bij haar schoonpapa....
Als je dit al voldoende basis vindt voor heel wat conflicten, laat je dan verrassen door een reus met gigantische kloten, een robotprins op wiens schermhoofd plots homo-erotische porno afspeelt (wat een aanleiding gaf om als te downloaden strip verboden te worden op een digitaal platform), een huurmoordenaar en tal van creaturen die jouw, maar niet Brian K. Vaughans fantasie te buiten gaat. In flashbacks kom je ook te weten hoe Marko en Alana elkaar leerden kennen. Die verhaallijn is nog het beste van deze bundel omdat het tegelijk beantwoordt aan de voorgeschreven romcomwetten als het ermee schertst. We hechten ons graag aan vertrouwde elementen, zolang die af en toe tegen ons gebruikt worden. Dan werken de regeltjes nog het best. Dat het verhaal dan ook nog eens wordt verteld door hun kind zorgt voor die onontbeerlijke sprankel om deze stripreeks passioneel te koesteren.
Saga 1 was voor ons een van de beste in het Nederlands verschenen nieuwe strips in 2014. Het franke personage Alana en hoe bekoorlijk ze tot leven is geschapen door Fiona Staples doet haar de papieren dimensie doorbreken. We geven grif toe dat we ons wel zo'n vriendin zouden wensen. Maar dan zouden we onze tijd toch liever met 'r doorbrengen op de sofa dan in alle shit waarin ze verzeilt of die ze onvrijwillig met zich meesleept.
Anyway, het verdere verloop van de reeks interesseert ons uitermate. Toch proberen we zelf met onze voetjes op de grond te blijven om ons niet te veel te laten meeslepen door een teveel aan gedachtekronkels die nog lang niet allemaal zijn uitgewerkt. Voorlopig kunnen we het nog behappen. Een regelmatige publicatie van vertalingen zou ons bij de les moeten blijven houden. In december 2014 verscheen alvast een vierde TPB in het Engels. |
|
> DAVID STEENHUYSE — april 2015 |