Bibliografie van Philippe Xavier
• Kruistocht
• Nomade
• Tango
• Verloren Paradijs
• Winter 1709
Bibliografie van Jean Dufaux
• Andreas de Florentijn
• Avel
• Barracuda
• Barracuda
• Beatifica Blues
• Betoveringen
• Chelsy
• Dakota
• De Aasgieren
• De Avonturen van Blake en Mortimer
• De Kinderen van de Salamander
• De Klaagzang van de Verloren Gewesten
• De Klaagzang van de Verloren Gewesten
• De Rochesters
• De Rode Keizerin
• De Rovers van Keizerrijken
• Dixie Road
• Djinn
• Dubbelmasker
• Fox
• Giacomo C.
• Gotcha
• Hemingway
• Het Maagdenbos
• Het Pad van Jessica
• Jaguar
• Jessica Blandy
• Kruistocht
• Lucius
• Maanbloed
• Medina
• Melly Brown
• Mister Black
• Murena
• Niklos Koda
• Nomade
• Pokervrouw
• Regenwolf
• Sade
• Saga Valta
• Samba Bugatti
• Santiag
• Saria
• Schimmenspel
• The Dream
• Venus H.
• Vincent
CONQUISTADOR 4


Philippe Xavier + Jean Dufaux • GlĂ©nat
64 p. (SC)
Grote kuis

Het is blijkbaar niet eenvoudig om een cyclus met grote onderscheiding af te sluiten. De eerste drie delen van Conquistador waren zonder meer top. Als lezer werd je volledig meegenomen in de duistere en spannende verhaallijnen van de God Txlaka en de pré-predator Oqtal, de interactie tussen de Spanjaarden en de Azteken, Cortes en Moctezuma als hoofdpersonages met sterke nevenfiguren zoals Catalina, Hernando Del Royo, Barbo Bezan, de Otomi, hogepriester Oczu, enzovoort. Daarbovenop werd ook nog de Midden-Amerikaanse jungle zeer geloofwaardig in beeld gebracht. Razendbenieuwd waren we dan ook naar de afloop.

Het vierde deel kent wel een vliegende start met het gevecht tussen de volgelingen van Moctezuma aangevoerd door Barbo Bezan en de bondgenoten van Cortes, de Hibura's onder leiding van Del Royo. Alras wordt duidelijk dat het Cortes enkel en alleen om het goud van de Azteken te doen is en hij er niet voor terugschrikt om de keizer in zijn paleis zelf aan te vallen en te gijzelen tot hij de nieuwe bergplaats van de schat meedeelt. Maar hiermee tekent hij de ondergang van Moctezuma en zijn Spaanse troepen. Met Monctezuma in de cel ziet de krijgsheer Cuauhtemac immers zijn kans schoon om de plaats van de keizer in te nemen en 'grote kuis' te houden. De Spanjaarden beseffen dat de nederlaag wenkt en proberen te vluchten uit Tenochtitlan. De uittocht verloopt rampzalig en net als alles verloren lijkt komt Del Royo met de Hibura's ter hulp.

Eind goed al goed zou je denken, maar we blijven toch wel wat op onze honger zitten. De beklemmende sfeer en begeesterende verhalen over Oqtal, de goudschat en de gedaanteverwisseling van Del Royo geraken ietwat ondergesneeuwd (figuurlijk althans) en we krijgen een braaf en eerder voorspelbaar einde.

Enfin, niet getreurd want we hebben mooie momenten beleefd met de prachtige tekeningen van Philippe Xavier (de covers alleen al!) en het oorspronkelijk zeer origineel scenario van Jean Dufaux.

Wat ons betreft mag er nog een huiveringwekkend derde tweeluik komen, waarin de historische semirealiteit een perfect huwelijk vormt met de magisch-realistische post-Colombiaanse junglesetting. Zou een petitie helpen?

> JOHAN DECLOEDT — april 2015