We schreven nogal wat complimenten bij elkaar over de eerste twee delen van Betoveringen. Voor deel 3 volstaan geen herhalingen van die gevleugelde woorden, we moeten ze overtreffen.
José-Luis Munuera scoort op werkelijk alle gebieden om ons een onvergetelijk festijn te bezorgen. Zijn lijnvoering, bladschikking, expressies, decors, close-ups, beeldregie, beweging, zijn zin voor detail, dramaturgie en komische inlassingen balanceerden wellicht nooit eerder zo perfect op eenzelfde lijn als in dit voortreffelijke album. Geen enkele pagina, geen enkele prent staat er zomaar als overgangetje naar een volgende. Probeer eens door het verhaal te gaan zonder de teksten te lezen. Beperk je niet tot kijken alleen, je kan het ook zien. Zou het dan toch kloppen dat de beste striptekenaars, de echte toplaag zonder vergelijk met anderen, een achtergrond in de tekenfilmindustrie hebben? André Franquin, Peyo, Albert Uderzo tot Juanjo Guarnido en Alessandro Barbucci. Huphup, zet Munuera maar snel en voorgoed in dat rijtje.
En het moet gezegd, ook het verhaal van Jean Dufaux is in dit album tiptop, nog meer dan in de vorige delen. De aangekondigde Grote Strijd is er, waarin Blanche voor haar troon strijdt. De onverwachtse kwinkslagen tussendoor deden ons bijna schateren. Vooral Aldora, het hysterische en samenzweerderge zusje van Maldoror, de prins van de duisternis, steelt de show.
Deel 4 zou de reeks moeten afsluiten. Hmm... wedden van niet?... Hopen van niet! |